Το δημοψήφισμα του 2015, ένα προϊόν ωμού λαϊκισμού, μέσα στο οποίο παίχτηκε κορώνα – γράμματα (και χάθηκε στην κάλπη, αλλά διασώθηκε μετά) η ίδια η χώρα, οκτώ χρόνια αργότερα εκδικείται τον ΣΥΡΙΖΑ. Δημοψήφισμα ανάλογης εμπνεύσεως είναι αυτό που οργανώνουν στο εσωτερικό του κόμματος, με αποτέλεσμα να μπορεί ένας Βαρουφάκης Νο2, που δηλώνει εφοπλιστής με μηδενική πολιτική διαδρομή, ούτε οποιαδήποτε εμπειρία κρατικής διοίκησης, να διεκδικεί την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης χάρη στην ψήφο του πρώτου περαστικού που θα μπει στο παραβάν. Μαθημένοι στις ανοησίες της άμεσης δημοκρατίας (που οδηγούν στην οχλοκρατία), οι συριζαίοι δεν έχουν προστατεύσει το κόμμα τους με όρους και προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές. Ακόμη και ο δημοφιλής ηθοποιός Βασίλης Μπισμπίκης, αν ήθελε, θα μπορούσε να κατέβει για αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν ήταν απασχολημένος με τη συμμετοχή του στα γυρίσματα του τρίτου κύκλου του «Σασμού». Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι μια «υποψηφιότητα Σασμού» γιατί μοιάζει σαν ένας μορφονιός του «Σασμού», που έκανε την προσωπική του επανάσταση (μπράβο του γι’ αυτό) στην Κρήτη μέσω Μαϊάμι. Οι σεναριογράφοι του «Σασμού» θα έπρεπε να τον είχαν εφεύρει πρώτοι. Αλλά τον εφηύραν πρώτοι ο Τσίπρας και ο Πολάκης, με μπόλικη ανευθυνότητα και τυχοδιωκτισμό.
Η διακυβέρνηση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να προσφέρεται ελαφρά τη καρδία στους «χαρισματικούς» της διπλανής πόρτας.
Θα ρωτήσουν πολλοί: ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης είχαν καμιά εμπειρία διακυβέρνησης; Μα ακριβώς γι’ αυτό, επειδή κόντεψαν να μας καταστρέψουν την ίδια ώρα που μας χλεύαζαν κατάμουτρα, θα έπρεπε να έχει γίνει μάθημα επιτέλους ότι η διακυβέρνηση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να προσφέρεται ελαφρά τη καρδία στους «χαρισματικούς» της διπλανής πόρτας (δηλαδή, όποιος γουρλώνει τα μάτια και χαμογελάει πλατιά μόλις σε βλέπει πρέπει να γίνεται πρωθυπουργός;). Ο Κασσελάκης μπήκε στη διοίκηση ναυτιλιακών επιχειρήσεων χάρη στην υποστήριξη του νονού του, εφοπλιστή. Τα λόγια του εκφράζουν το κλίμα αλαζονείας που επικρατεί σε σαλόνια ισχυρών (στα οποία συμμετέχει), οι οποίοι κομπάζουν ότι μπορούν «να κατατροπώσουν τον Ερντογάν» και να διοικήσουν το κράτος καλύτερα από τους πολιτικούς. Ο Κασσελάκης ανήκει στην παγκόσμια φυλή των μικρομεσαίων, που αγοράζουν και πουλάνε ναυτιλιακούς τίτλους. Δεν είναι εφοπλιστές, δεν είναι Νιάρχοι, είναι χρηματιστές. Δεν είναι ισχυροί, είναι ψυχογιοί των ισχυρών.
Οι ευθύνες των πολιτών είναι τεράστιες. Πολύς θόρυβος γίνεται για τους εκάστοτε Κασσελάκηδες, αλλά μόλις αρχίζουν τα ζόρικα σύσσωμοι όλοι βροντοφωνάζουμε: «Πού είναι οι ειδικοί;». Οταν θέλουμε γιατρό για το παιδί μας, δικηγόρο για τη δουλειά μας, μηχανικό για το σπίτι μας, ψάχνουμε να βρούμε τον καλύτερο, κάτι που σημαίνει ότι θα επιλέξουμε κάποιον με πτυχία, εξειδικεύσεις, εμπειρία, αλλά όταν πάμε να ψηφίσουμε είμαστε έτοιμοι να εμπιστευτούμε την τύχη της δουλειάς μας, του σπιτιού μας και του παιδιού μας στον πρώτο περαστικό που θα μας γυαλίσει. Οι πολιτικοί πρέπει να κρίνονται πολύ πιο αυστηρά από τους άλλους λειτουργούς και να μην επιλέγονται σαν να είναι η πολιτική απλώς ένα θέαμα για να περάσει η ώρα, όπως ο «Σασμός».
