Η ορμητική είσοδος του υποψηφίου για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη στο προσκήνιο της δημόσιας ζωής προκάλεσε τόσο μεγάλο θόρυβο που προσφέρεται ήδη για εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων.
• Υπάρχει κοινωνικό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Παρά την εκλογική συντριβή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και την απογοητευτική εικόνα που διαμορφώθηκε μετά την αποχώρηση του Αλ. Τσίπρα από την ηγεσία, υπάρχει προσδοκία για ανασύνθεση του προοδευτικού/αντιδεξιού χώρου, όπως κι αν τον οριοθετήσει κανείς.
• Το συλλογικό αίτημα για ανανέωση είναι τόσο ισχυρό ώστε έγινε αμέσως πολιτικό γεγονός η αναπάντεχη πρωταγωνιστική εμφάνιση ενός μη επαγγελματία πολιτικού, με ασυνήθιστα πλούσιο βιογραφικό και επικοινωνιακές δεξιότητες.
• Παρά την πεποίθηση που κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι τα περισσότερα ΜΜΕ είναι προπαγανδιστικά όργανα της Ν.Δ., τα φώτα που έπεσαν πάνω στον Στ. Κασσελάκη δείχνουν ότι δεν υπάρχει τρόπος να εξαφανιστεί ένα μήνυμα που πρέπει να ακουστεί.
• Οι αντιστάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην αλλαγή και τη διαφορετικότητα εφόσον απειλούνται οι δικές τους βεβαιότητες είναι ισχυρές. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της κριτικής στον Στ. Κασσελάκη από συντρόφους του, μεγαλύτερη σημασία έχουν η ετοιμότητα για επίθεση και η ένταση της ειρωνείας, της διάθεσης αποδόμησης, ακόμη και της κακεντρέχειας.
• Οι θεωρίες συνωμοσίας διέπουν οριζόντια το πολιτικό σύστημα: δεν χαρακτηρίζουν μόνο τα άκρα. Η ανατομία του βιογραφικού του Στ. Κασσελάκη δεν έχει προηγούμενο σε ό,τι αφορά στελέχη του κόμματος! Παλαιότερες δηλώσεις, δάνεια, οικογενειακά μυστικά μπλέχτηκαν για να καλλιεργηθεί καχυποψία για τις προθέσεις του.
• Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά είμαι μέθοδος αξιολόγησης για την ελίτ του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι, ο Στ. Κασσελάκης ελέγχεται για την αξιοπιστία/τεκμηρίωση των προτάσεών του με τρόπο που δεν έχει ελεγχθεί ποτέ εκ των έσω άλλος υποψήφιος για την ηγεσία ή ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ.
• Χρειάζεται μεγάλη ανθεκτικότητα για να διεκδικήσει ρόλο σε ένα κόμμα οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε δεν έχει αναδειχθεί μέσα από τον κομματικό σωλήνα και τους κομματικούς μηχανισμούς. Η απόπειρα «δολοφονίας χαρακτήρα» είναι προεξοφλημένη.
• Δεν θέλουν όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ την ανάκαμψη και επιστροφή σε τροχιά εξουσίας. Για την ακρίβεια, δεν τη θέλουν εφόσον αυτή η προοπτική σημαίνει ότι οι ίδιοι θα χάσουν προνόμια, επιρροή, αξιώματα.
Σημαίνουν όλα αυτά ότι ο Στ. Κασσελάκης έπρεπε να γίνει δεκτός με χειροκροτήματα; Οτι δεν έχει βάση οποιαδήποτε κριτική του ασκείται; Οχι βέβαια. Σημαίνουν όμως ότι το παραδοσιακό-πελατειακό κομματικό σύστημα αντιδρά σκληρά μπροστά σε οποιαδήποτε απειλή για τη βιωσιμότητά του, ότι το «νέο» εύκολα υποστηρίζεται θεωρητικά και δύσκολα γίνεται ανεκτό στην πράξη, ότι οι επαγγελματίες της πολιτικής θα περιφρουρήσουν τον χώρο τους μέχρι τέλους – του κόμματός τους ή της καριέρας τους.
Η κ. Αγγελική Σπανού είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας.
