Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν φημιζόταν για το χιούμορ του, αλλά σαν αποφάσιζε να σφάξει κάποιον, το έκανε με μεγάλη μαεστρία. Κατά τη δεύτερη τετραετία του κ. Κώστα Καραμανλή, όταν τα αδιέξοδα της χώρας ήταν πλέον ορατά, τον ρώτησαν σε κάποια τηλεοπτική συνέντευξη αν μετάνιωσε που δεν είχε βάλει τον τότε πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή στην κυβέρνηση του 1990-1993. «Ναι. Θα μπορούσα να τον κάνω υφυπουργό κάπου», απάντησε δίχως καν να χαμογελάσει.
Πολλοί αποδίδουν στη ραστώνη του τότε πρωθυπουργού τα καταστροφικά αποτελέσματα της διακυβέρνησής του. Μπορεί όμως να ήταν και η απειρία. Λόγω του ιστορικού επιθέτου του έγινε βουλευτής και μετά πρωθυπουργός, χωρίς τίποτε στο ενδιάμεσο. Δεν ήταν ούτε ο πρώτος ούτε ο μόνος γόνος που έφτασε σε αυτό το αξίωμα. Αλλά ήταν ο μόνος γόνος που είχε αυτήν τη χωρίς σταθμούς άνοδο. Ο Σοφοκλής Βενιζέλος, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης θήτευσαν σε υπουργεία πριν γίνουν πρωθυπουργοί, και δεν ήταν «υφυπουργοί κάπου».
Ο δεύτερος άπειρος πρωθυπουργός στην ιστορία μας ήταν ο κ. Αλέξης Τσίπρας, αν και είχε διαφορετική πορεία: μαθητικό κίνημα, υποψήφιος δήμαρχος, αρχηγός κόμματος, πρωθυπουργός. Είχε κι ένα επιπλέον μειονέκτημα. Οπως γράφαμε την παραμονή της εκλογής του, «αύριο οι Ελληνες, κατά πάσα πιθανότητα, θα εκλέξουν τον πρώτο πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης που δεν έζησε ποτέ στο εξωτερικό. Το ευτύχημα είναι ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας, όπως απέδειξε με τα αγγλικά του, μαθαίνει γρήγορα. Ας ελπίσουμε ότι θα καλύψει εξίσου ταχύρρυθμα τα κενά της Ιστορίας, που πιθανώς έχει, λόγω καταλήψεων στη νιότη του» (24.1.2015). Εμαθε. Αλλά, στου κασίδη το κεφάλι. Το πρώτο εξάμηνο του 2015 ήταν καταστροφικό για την οικονομία και την ψυχική μας ηρεμία. Ακριβά δίδακτρα…
Τα θυμίζουμε όλα αυτά για να σημειώσουμε ότι ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι και δυνάμει πρωθυπουργός. Σύμφωνοι! Οι πιθανότητες να ξαναγίνει πλειοψηφικό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ισχνές, αλλά σίγουρα είναι περισσότερες από όσες υπολογίζαμε τέσσερα χρόνια πριν από τις εκλογές του 2015. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί το 2011 ότι ο κ. Τσίπρας θα γινόταν πρωθυπουργός και με συγκυβερνήτη του τον κ. Πάνο Καμμένο;
Γι’ αυτό, το συνέδριο και η εκλογή αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ είναι θέμα που αφορά περισσότερους από εκείνους που θα πάνε στην κάλπη. Οι πενήντα (;), εκατό (;) χιλιάδες δεν ψηφίζουν μόνο για την αριστερή ψυχή τους, μπορεί να εκλέξουν κάποιον μελλοντικό πρωθυπουργό. Κι ας θυμούνται πως από… εμπειρία γνωρίζουμε ότι η πείρα μετράει. Ειδικώς στη διακυβέρνηση μιας χώρας.
