Ο Στέφανος Κασσελάκης αναδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας στο πολυσυζητημένο πρόσωπο των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ. Εμφανίστηκε από το πουθενά και κατάφερε να βάλει αλατοπίπερο στη μάλλον άνοστη και προβλέψιμη συζήτηση για τον νέο ηγέτη.
Οι του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα αιφνιδιάστηκαν από την ορμητική εισβολή στα εσωτερικά τους ενός εξ Αμερικής αγνώστου, που έπεσε σαν κομήτης και έχει το «θράσος» να θέλει να τους πάρει το κόμμα, χωρίς να είναι καν μέλος του. Πολλοί εξ αυτών, αντί να τον καταριούνται και να τον εξοβελίζουν περίπου ως «μίασμα», ίσως θα πρέπει να τον ευγνωμονούν.
Η απρόσμενη εμπλοκή του στην κούρσα της διαδοχής τον έφερε στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης και προκάλεσε ευρύτερο ενδιαφέρον. Με ανορθόδοξο μεν, για τις πάγιες κομματικές πρακτικές, τρόπο, αλλά χωρίς την παρουσία Κασσελάκη η όλη διαδικασία θα είχε περιοριστεί στις υπόγειες συγκρούσεις των στελεχικών μηχανισμών εντός της κομματικής επικράτειας, συρρικνωμένης και αυτής δραματικά μετά την πρόσφατη εκλογική πανωλεθρία.
Κοντός ψαλμός, γιατί η πρώτη κάλπη θα «μιλήσει» για τους πέντε υποψηφίους. Κατά τα φαινόμενα, η Εφη Αχτσιόγλου έχει τις ισχυρές πιθανότητες να πάει πρώτη στον δεύτερο γύρο – αν δεν «καθαρίσει» από τον πρώτο, όπως λένε οι πιο αισιόδοξοι υποστηρικτές της. Ενδιαφέρον, από εκεί και ύστερα, θα έχει ποιος θα έρθει δεύτερος.
Αν κάνει τη (μεγάλη) έκπληξη ο Κασσελάκης, τότε θα έχουμε να συζητάμε άλλα πράγματα. Οχι ότι ακόμη και αν περάσει στον επαναληπτικό γύρο θα φτάσει να καθίσει στο κομματικό πηδάλιο –αυτό και αν δεν θα ήταν πολιτικός σεισμός–, αλλά θα φανεί ότι η παρουσία του στην όλη διαδικασία βρήκε ευήκοα ώτα σ’ ένα δύσκολο και εν πολλοίς συντηρητικό ακροατήριο.
Ηταν όμως ο πραγματικός στόχος του Κασσελάκη η αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ; Δείχνει αρκετά έξυπνος να μην πετάει στα σύννεφα. Τότε τι ήρθε να κάνει; Ηρθε για να μείνει. Χρησιμοποίησε τις εσωκομματικές εκλογές για να απευθυνθεί σ’ έναν κόσμο που μπουχτισμένος από το υφιστάμενο πολιτικό τοπίο ψάχνει για κάτι καινούργιο, που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι μπορεί να του προσφέρει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρει τον Κασσελάκη. Αδραξε απλώς την ευκαιρία για να μιλήσει στους εκτός κομματικών τειχών Ελληνες και να δηλώσει «παρών» σε επερχόμενες εξελίξεις. Δεν θα είναι, λοιπόν, έκπληξη αν στη συνέχεια εμφανιστεί μ’ ένα δικό του κόμμα, που όμοιό του δεν υπάρχει. Αλλωστε το δημοκρατικό πολίτευμα για να λειτουργήσει έχει ανάγκη από έναν δεύτερο πόλο.
