Πολλοί, πάρα πολλοί πολίτες αυτής της χώρας βιώνουν καταστάσεις ψυχικής ανασφάλειας. Συνήθως το σύνδρομο αυτό βιώνεται βουβά και παθητικά, πολλές φορές, δε, δρα υπογείως και ανεπαισθήτως. Ολα όσα βιώθηκαν αυτό το καλοκαίρι αθροίστηκαν σε ένα ήδη φορτωμένο ψυχικό υπόστρωμα. Ας μην ξεχνάμε πως η εμπειρία του κορωνοϊού του 2020-21 είναι νωπή και επιδρά ακόμη, έστω και υποδόρια. H ζωή έχει αλλάξει.
Φέτος, όμως, οι φυσικές καταστροφές, με τα ακραία φαινόμενα σε διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, ενέτειναν αυτό το κλίμα ανασφάλειας, το οποίο είναι πιο ισχυρό από την ανάγκη για εκτόνωση αισθημάτων οργής, αδικίας, παράπονου ή αγανάκτησης. Η ψυχική ανασφάλεια εγκαθίσταται σαν ξένος οργανισμός και χτίζει το δίκτυό της. Ας μην υποτιμάται αυτή η διεργασία της ψυχικής ανασφάλειας, ακόμη και σε θέματα πολιτικής συμπεριφοράς. Ακόμη και σε ζητήματα κοινωνικής επιθετικότητας, δυσανεξίας και διαρκούς καχυποψίας.
Αυτό το καλοκαίρι με τις τόσες καταστροφές φανέρωσε όψεις βαθιάς ανεπάρκειας. Οσο και να δικαιολογήσει κανείς την ένταση των φαινομένων, αυτό που έχει περάσει στο μυαλό και στη συνείδηση των πολιτών είναι ότι κάτι δεν πάει καλά στη χώρα. Οτι η χώρα μας πρέπει να σοβαρευτεί και να οργανωθεί από τη βάση. Ακόμη κι όταν μπροστά σε φαινόμενα όπως της πρόσφατης θεομηνίας «Daniel» κατανοεί κανείς ότι η πρόληψη μπορεί να αποσοβήσει την καταστροφή μόνο έως ένα βαθμό… Και όμως, η εντύπωση της πληττόμενης χώρας υπερισχύει.
Πέραν αυτών, το σοκ της δολοφονίας του Αντώνη Καρυώτη στο «Blue Horizon», αν και περιστατικό μεμονωμένο και διαφορετικής υφής, ενίσχυσε τη διάχυτη αίσθηση μιας εσωτερικής κατεδάφισης. Στην περίπτωση αυτή, αν και οι δράστες έχουν την αποκλειστική ευθύνη, επιβιώνει εξίσου η εντύπωση πως το λιμάνι είναι ξέφραγο αμπέλι.
Σε όλα αυτά, ανάμεσα και απέναντι, ο πολίτης νιώθει να βάλλεται. Αγνωστο πώς θα βελτιωθεί η εικόνα που έχει η ίδια η κοινωνία για την αντανάκλασή της και πώς θα προστατεύεται η ειρηνική συμβίωση όπως αρμόζει σε πολιτισμένα συστήματα. Προέχει εκ μέρους της κυβέρνησης η ανάταξη της πίστης στη χώρα. Και αυτό επιτελείται μόνο με πράξεις και τολμηρά βήματα, αξιοκρατία και έλεγχο.
Οι περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ότι πλέον τα πάντα είναι πιθανά, και αυτό είναι ένα προϊόν της εποχής μας, διάχυτο διεθνώς, με απρόβλεπτη εξέλιξη.
