Διαβάζω στους New York Times για προτάσεις βιβλίων που υπόσχονται τεχνικές για καλύτερο ύπνο. Μεταφράζω κάποιους τίτλους: «Η επανάσταση του ύπνου», «Η υπόσχεση του ύπνου», «Γεια σου, ύπνε». Η υπερπροσφορά τίτλων που μας διαβεβαιώνουν ότι θα μας μάθουν ξανά πώς να κοιμόμαστε (!) είναι μια πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα ύπνου γιατί κοιμάμαι μόνος μου (μεγάλο δώρο στη ζωή) και κυρίως γιατί τα προβλήματά μου δεν έχουν καμία θέση στο υπνοδωμάτιο.
Το νόημα όμως αυτού του σημειώματος δεν είναι να προσφέρουμε κάποιες συμβουλές ύπνου – άλλωστε σε πολλά θέματα ήδη κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου. Ο στόχος είναι να κατακεραυνώσουμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα που έχουν κολλήσει σαν πεπλατυσμένες βδέλλες επάνω στην παλάμη μας, αλλά και ορισμένες απαράδεκτες συμπεριφορές των συνανθρώπων μας που τα χρησιμοποιούν. Η μεγάλη δίψα για ύπνο που εξαπλώνεται στην ανθρωπότητα έχει άμεση συσχέτιση με τα παραπάνω, αφού η καθημερινότητα δισεκατομμυρίων ανθρώπων είναι γεμάτη από ασταμάτητες οχλήσεις και αναρίθμητα επεισόδια διάσπασης προσοχής από κάθε λογής μηνύματα που κυριολεκτικά τσαλακώνουν τον χρόνο μας και κατακερματίζουν την προσοχή μας.
O εγκέφαλός μας φλέγεται ολημερίς από συνήθως αχρείαστα ερεθίσματα. Πώς να σκεφθεί και πώς να ξαποστάσει;
Θα πρέπει να διατυπωθεί από τις κυβερνήσεις, από όλες τις θρησκείες και φυσικά από την Κομισιόν μια νέα εντολή, μια νέα κοινοτική οδηγία: Μη στέλνετε περιττά μηνύματα, σκεφθείτε προτού διαταράξετε την ηρεμία των συνανθρώπων σας, είναι ζήτημα δημόσιας υγείας. Διότι πλέον δεν υπάρχει στιγμή χωρίς να ηχήσει κάποιο μήνυμα ή κάποια κλήση ή κάποια βιντεοκλήση. Και όλα αυτά προστίθενται στα emails και στις 50-60 ανοιχτές σελίδες (tabs) στο πρόγραμμα περιήγησης (browser) στο Internet για να μη χάσουμε καμία είδηση για την επόμενη γενοκτονία στην Υεμένη και τη νέα φυσική καταστροφή στη Σουμάτρα. Για να μην πούμε για τις εφαρμογές γνωριμιών με τις συνεχείς οχλήσεις και τις ανάρμοστες προσκλήσεις σε κυβερνοσέξ (ανταλλαγή αισχρόλογων μεταξύ αγνώστων που ακολουθούνται από ραντεβού για καφέ, όπου και οι δύο θέλουν αμέσως να αυτοκτονήσουν).
Δεν αναφέρουμε καν τα «λοιμώδη νοσήματα» του Διαδικτύου, που ονομάζονται Facebook, Instagram και Tik Tok, για την καταπολέμηση των οποίων όλες οι θεραπείες έχουν αποτύχει. Μέσα σε έναν τόσο μεγάλο καταιγισμό προσπαθειών απόσπασης της προσοχής όλων από όλους, πώς είναι δυνατόν ο εγκέφαλός μας, που φλέγεται ολημερίς από (συνήθως αχρείαστα και γελοία) ερεθίσματα, όχι μόνο να μπορέσει να σκεφθεί ήρεμα, δημιουργικά και απερίσπαστα έστω για ένα τέταρτο της ώρας, αλλά να μπορέσει να αφεθεί στον ύπνο για να ξαποστάσει από τις σκοτούρες και τον κάματο της ημέρας; Φαίνεται ότι μια που η ανθρωπότητα δεν μπορεί να καταργήσει τον –κατά την ελληνική μυθολογία– δίδυμο αδελφό του Yπνου, τον Θάνατο, αποφάσισε να καταργήσει τον ύπνο έτσι ώστε να φθάσει γρηγορότερα στην αιώνια ζωή. Ας αντισταθούμε. Ας κάνουμε την «επανάσταση του ύπνου».
