Οταν οι νεοναζί-χούλιγκαν της Ντιναμό Ζάγκρεμπ διέσχισαν ανεμπόδιστοι τη μισή Ελλάδα για να δολοφονήσουν στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Οικονόμου αρνήθηκε να παραιτηθεί, μιας και είχε «μόλις 15 ημέρες υπουργός». Τώρα ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Κικίλιας επίσης δεν παραιτείται διότι «βρίσκομαι σε ένα υπουργείο συνεχούς διαχείρισης κρίσεων 2,5 μήνες» (ANT1 12.9.2023).
Σύμφωνοι! Οι δύο εβδομάδες και οι δυόμισι μήνες είναι σχετικώς σύντομα χρονικά διαστήματα. Αλλά τίθεται ένα ερώτημα: Στους πόσους μήνες –ή, μήπως, χρόνια;– καίγεται ένας υπουργός; Πότε ακριβώς αποκτούν την κυριότητα του χαρτοφυλακίου τους; Ετσι, για να ξέρουμε κι εμείς για πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να προσέχουμε. Πότε γίνονται υπεύθυνοι υπουργοί του κυβερνητικού τομέα, που τους έχει αναθέσει ο πρωθυπουργός; Κάποια στιγμή πρέπει να προσδιοριστεί ο χρόνος μαθητείας των υπουργών, ώστε να το ρίχνουμε στις προσευχές, αν συμβεί καμιά στραβή στη βάρδιά τους.
Αυτή η αντίληψη γεννά κι άλλα ερωτήματα. Μήπως πρέπει να θεσπιστεί απαγόρευση ανασχηματισμών για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο; Μήπως να έχουμε μόνιμους –δηλαδή έμπειρους– υπουργούς και υφυπουργούς; Μήπως να μην αλλάζουν ούτε οι κυβερνήσεις, διότι η τετραετία ή η οκταετία είναι ελάχιστο διάστημα μπροστά στα διακόσια χρόνια παθογενειών του ελληνικού κράτους; Επιπλέον: μήπως, όταν ορκίζονται οι υπουργοί, πρέπει μαζί με την υπογραφή που βάζουν στο μεγάλο βιβλίο της Προεδρίας, να υπογράφουν και μια δήλωση αποποίησης ευθύνης που να λέει «στους πρώτους τρεις(;), πέντε μήνες(;), στον ένα χρόνο της υπουργικής θητείας ουδεμία ευθύνη φέρουμε για ό,τι κι αν συμβεί, όποιες παραλείψεις κι αν υπάρχουν»; Το μόνο που βλέπουμε στις ορκωμοσίες «είναι τα χαμόγελα των υπουργών», κατά πώς λένε στην τηλεόραση οι ρεπόρτερ που τις καλύπτουν. Εν προκειμένω, το θέμα περιπλέκεται περαιτέρω διότι κατά την ανάληψη του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας (27.6.2023) ο κ. Κικίλιας άλλα έλεγε. Αφού ευχαρίστησε τον προκάτοχό του «για την προσφορά του, την εμπειρία του, τις γνώσεις του και την πολύ μεγάλη προσπάθεια σε καιρούς οι οποίοι είναι δύσκολοι και σε προκλήσεις που είναι μεγάλες», δήλωσε έμπειρος στη διαχείριση κρίσεων: «Γνωρίζετε όλοι πολύ καλά τι αντιμετωπίσαμε το 2014 και προφανώς ακόμα καλύτερα τι αντιμετωπίσαμε όλοι μαζί, κυρίως εγώ ως υπουργός Υγείας, τα δύο χρόνια της παγκόσμιας κρίσης δημόσιας υγείας».
Φανταζόμαστε ότι γι’ αυτό τον επέλεξε ο πρωθυπουργός, ως έμπειρο στις κρίσεις. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε τώρα, αφού ο κ. Κικίλιας δηλώνει άπειρος…
