Ο,τι κι αν συμβεί την ερχόμενη Κυριακή στον ΣΥΡΙΖΑ, οι τριγμοί που έχουν προκληθεί στο κόμμα είναι μεγάλοι. Αν επικρατήσει δε ο Στέφανος Κασσελάκης, μένει να φανεί πώς θα συνυπάρξουν κάτω από την ίδια στέγη οι σημερινοί αντίπαλοι για την ηγεσία.
Γιατί; Διότι όσο πλησίαζε η ημέρα των εκλογών, και ειδικά από τη νύχτα της Κυριακής, οριακά είχες την αίσθηση πως δεν άκουγες πολιτικούς αντιπάλους από διαφορετικά κόμματα. Σχεδόν ξεχνούσες ότι προέρχονται όλοι από τον ίδιο χώρο και ότι όλοι (υποτίθεται πως) για τον ίδιο χώρο αγωνίζονται. Τέτοια όξυνση και αντιπαράθεση…
Υπάρχει ένα ερώτημα εδώ: εντέλει, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν στόχο να αναδείξουν νέο αρχηγό για την επόμενη ημέρα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με απώτερο στόχο την κατάληψη της εξουσίας εκ νέου ή το βασικό ζητούμενο είναι ποιος ή ποιοι θα ελέγχουν το κόμμα από δω και πέρα;
Θα αντιτείνει κάποιος ότι αυτά τα δύο πάνε λίγο-πολύ μαζί, σε όλα τα κόμματα: αυτή ή αυτός που εκλέγεται αρχηγός επιβάλλει την επιρροή και τη δυναμική της/του, όπως και την άποψη των στενών της/του συμμάχων.
Στην Κουμουνδούρου, πάντως, φαίνεται πως το πρωτεύον είναι ο έλεγχος του κόμματος και μετά έπονται τα υπόλοιπα. Ισως να ήταν έτσι και πριν από την εμφάνιση Κασσελάκη και να μην ήταν τόσο διακριτό προς τα έξω. Από τη στιγμή όμως που εμφανίστηκε ο τελευταίος, με τη θερμή υποστήριξη του Παύλου Πολάκη, η εκλογή άρχισε να μοιάζει με κανονικό εσωκομματικό πόλεμο χαρακωμάτων.
Και πάλι, θα πει κάποιος, αυτά πάνε μαζί. Ομως, θα πω ξανά ότι αυτά που όντως πάνε μαζί εδώ μοιάζει να έχουν σχεδόν αποκοπεί. Ο έλεγχος του κόμματος ως αυτοσκοπός είναι κοντόφθαλμος και μοιάζει να μη βάζει στην εξίσωση το μακροπρόθεσμο μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Αν, δηλαδή, σκοπός κάποιων είναι να ανακτήσουν τον έλεγχο παραγνωρίζοντας τι συνέπειες, αυτό μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας, το αδιέξοδο στο οποίο ίσως βρεθεί η Κουμουνδούρου μπορεί να είναι πολύ μεγάλο.
Ερώτημα είναι τα 70.000 μέλη που δεν ψήφισαν την πρώτη Κυριακή. Τι θα κάνουν; Προς τα πού θα στραφούν; Υπάρχει μια λογική που λέει ότι το momentum του πρώτου δύσκολα ανακόπτεται. Υπάρχει και μια άλλη, ωστόσο, που λέει πως το αίσθημα αυτοσυντήρησης ίσως κυριαρχήσει και αποτρέψει την τελική νίκη ενός «αλεξιπτωτιστή», τον οποίο μέχρι πριν από ένα μήνα αγνοούσαμε όλοι.
Το βέβαιο είναι ότι η Κουμουνδούρου έχει πέσει σε περιδίνηση. Μολονότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πια talk of the town, η εσωστρέφεια χτυπάει κόκκινο.
