Πριν από ένα μήνα ποιος λογικός άνθρωπος θα περίμενε τέτοιες εξελίξεις; Γι’ αυτό λέμε πως η πολιτική είναι ένα γοητευτικό «άθλημα». Εκτός από χαρές και απογοητεύσεις, προσφέρει και εκπλήξεις που ομορφαίνουν και δίνουν ενδιαφέρον στην καθημερινότητά μας. Η σχεδόν βέβαιη εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη δημιουργεί νέα δεδομένα στην πολιτική ζωή του τόπου, καθώς εισέρχεται στην κεντρική σκηνή ένας άγνωστος παίκτης που ήρθε από το πουθενά. Δεν γνωρίζω αν θα αναδιαταχθούν οι κομματικές ισορροπίες και αν ναι, προς ποια κατεύθυνση, το σίγουρο πάντως είναι πως μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ τα πνεύματα δεν πρόκειται να ηρεμήσουν. Θεωρώ αδιανόητο ο Δραγασάκης, ο Σκουρλέτης, ο Φίλης, ο Τσακαλώτος και άλλα «μπαρουτοκαπνισμένα» στελέχη της Αριστεράς να υποστούν το μαρτύριο της καθοδήγησής τους από τον Στέφανο Κασσελάκη. Το τι θα κάνουν και το πώς θα αντιδράσουν θα φανεί εν ευθέτω χρόνω και ανάλογα με τις δημοσκοπικές επιδόσεις της νέας ηγεσίας.
Ομως, δίνεται έτσι μια ευκαιρία στην κυβέρνηση να επιδιώξει ένα ήπιο πολιτικό κλίμα και την επίτευξη συναινέσεων σε συγκεκριμένα θέματα. Στην Ελλάδα ήπιο πολιτικό κλίμα έχουμε να ζήσουμε πολλά χρόνια. Για να μην πω πολλές δεκαετίες. Επιμέρους συγκλίσεις μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων υπήρξαν, αλλά ήπιο κλίμα υπό την έννοια μιας μονιμότερης κατάστασης, χωρίς εντάσεις και δαιμονοποίηση του αντιπάλου δεν είχαμε. Γιατί παρουσιάζεται τώρα αυτή η ευκαιρία; Διότι η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον επιδιώξει να μετακινηθεί προς πιο μετριοπαθείς θέσεις –τουλάχιστον αυτό υπονοεί– θα πρέπει να δώσει και έμπρακτες αποδείξεις συναινώντας σε μια σειρά ζητημάτων. Μετριοπάθεια και μόνιμο συγκρουσιακό κλίμα δεν συμβιβάζονται. Και ζητήματα στα οποία μπορεί να επιτευχθούν ευρύτερες συγκλίσεις υπάρχουν. Από την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας μέχρι τα εθνικά θέματα και επιμέρους μεταρρυθμίσεις.
Ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν θέλει να αυτοακυρωθεί, θα πρέπει τάχιστα να λάβει δύσκολες αποφάσεις.
Βέβαια για να συμβεί αυτό ο Στέφανος Κασσελάκης –με δεδομένο πως αυτός θα είναι ο νέος αρχηγός– θα πρέπει να λύσει ένα μάλλον δύσκολο πρόβλημα. Το πώς θα απαλλαγεί από τους πάτρωνές του που χαρακτηρίζονται από έναν λόγο εμπρηστικό – διχαστικό.
Πώς θα αποφύγει το λάθος του προκατόχου του ο οποίος δεν τόλμησε να τους απομακρύνει από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δηλητηρίαζαν με αυτά που έλεγαν, και όπως τα έλεγαν, το πολιτικό κλίμα της χώρας. Διότι μετριοπαθής λόγος με ακραίες εκφράσεις δεν γίνεται. Συνεπώς ο νέος αρχηγός, αν δεν θέλει να αυτοακυρωθεί, θα πρέπει τάχιστα να λάβει δύσκολες αποφάσεις. Θα μπορέσει;
Η κυβέρνηση είναι εύλογο να τηρεί στάση αναμονής. Περιμένει να δει όχι τόσο το αποτέλεσμα της Κυριακής καθώς θεωρείται λίγο-πολύ δεδομένο πλέον, αλλά ποια θα είναι η επόμενη ημέρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πρόωρο να χαράξει την τακτική της για την αντιμετώπιση του νέου αντιπάλου αφού το τοπίο είναι ακόμα θολό, όμως αναγνωριστικές βολές για να ανιχνεύσει τις διαθέσεις του Στέφανου Κασσελάκη μπορεί να τις ρίξει.
