Δεν είναι εύκολο –και δεν πρέπει κιόλας– να ξεχαστεί εκείνο το «Εγώ γουστάρω» που είπε με έμφαση, όταν οπαδός του τον κάλεσε να ξεδοντιάσει το σύστημα των δικαστικών και των δημοσιογράφων αν καταφέρει τώρα να εκλεγεί αρχηγός και αργότερα να «νικήσει τον Μητσοτάκη» και να αναδειχθεί πρωθυπουργός. Το να «γουστάρεις» να ξεδοντιάσεις μαζικά κάποιους με κριτήριο κάποιο χαρακτηριστικό της ταυτότητάς τους, μπορεί να είναι ηπιότερη μορφής βίας από το να θέλεις «να σηκωθείς και να πάνε τρία μέτρα κάτω από τη γη», πλην όμως είναι μορφή βίας. Οταν, μάλιστα, ακούγεται από πρόσωπο με (πολιτική) εξουσία, ή που επιδιώκει να την κατακτήσει, τα πράγματα είναι εξόχως ανησυχητικά.
Ισως θα έπρεπε να μη μας εκπλήσσει αυτή η εξέλιξη. Ζούμε εντός ενός περιβάλλοντος που έχει για πολλά χρόνια βίαια χαρακτηριστικά σε πολλά επίπεδα, τόσα που πλέον να μοιάζει «κανονικότητα», και δυστυχώς να καθορίζει τη συμπεριφορά και τις επιλογές πολλών κατοίκων αυτής της χώρας. Η βουτηγμένη στο μίσος «Χρυσή Αυγή», με τις ψήφους τμήματος της ελληνικής κοινωνίας μπήκε στη Βουλή, μετατρέποντάς την σε χώρο εκδήλωσης τραμπούκικων συμπεριφορών. Ο Μιχαλολιάκος, τότε, έλεγε μονολεκτικά: «Ερχόμαστε». Χρόνια μετά, ακούμε τον αντίλαλο της συγκεκριμένης λέξης από άλλα χείλη. Οπως ακούμε ξανά και τις ύβρεις των χρυσαυγιτών κατά των δημοσιογράφων, επίσης από άλλα χείλη. Και δεν είναι τα μόνα κρούσματα. Μάθαμε; Δεν είναι εύκολο –και κάθε άλλο παρά πρέπει– να περάσει απαρατήρητο ότι χρειάστηκε σχεδόν μηδενικός χρόνος αλλά και καλοδουλεμένη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να συμβούν μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Συνέβη, τώρα, με την εσωκομματική διαδικασία για την ανάδειξη αρχηγού στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μόλις πριν από λίγο καιρό, το πρωτόγνωρο αυτό φαινόμενο εκδηλώθηκε και με την περίπτωση των «Σπαρτιατών»: Αρκούσε μια παρέμβαση μέσω λογαριασμού που διατηρεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αν και φυλακισμένος ο υπαρχηγός των χρυσαυγιτών, προκειμένου να εισέλθει στη Βουλή το συγκεκριμένο μόρφωμα. Μάλλον, δεν μάθαμε.
Υπάρχει «παρακάτω»; Δυστυχώς ναι. Ενδεικτικό παράδειγμα; Ο αρχηγός του μορφώματος καταγγέλλει από του βήματος της Βουλής τους βουλευτές του ότι «είναι καθοδηγούμενοι και ποδηγετούμενοι από ξένα κέντρα, εξωκοινοβουλευτικά», που «παραπέμπουν σε Greek Mafia ή, αν θέλετε, και σε Ντον Κορλεόνε». Οι βουλευτές του αμέσως μετά τον χαρακτήρισαν «μαφιόζο» και «πιόνι» της κυβέρνησης. Λίγο αργότερα, όμως, «μαφιόζος» και «καθοδηγούμενοι» δήλωσαν ότι προχωρούν ενωμένοι. Το πολιτικό σύστημα δείχνει να αδιαφορεί. Και ο έγκλειστος κατέθεσε υποψηφιότητα για τις δημοτικές εκλογές με κάποιους να είναι πρόθυμοι να τον ψηφίσουν.
Δύσκολοι και άκρως ανησυχητικοί καιροί.
