Είναι απολύτως δικαιολογημένο το γεγονός, σε όλη την εβδομάδα που πέρασε, να κυριαρχούν στην επικαιρότητα οι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το αναπάντεχο αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής. Ξεχάστηκαν και οι πλημμύρες και οι φωτιές, ακόμη και η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Δεν ήταν μόνον οι 9 μονάδες που εδραίωσαν το προβάδισμα Κασσελάκη. Είναι και οι επιθέσεις που δέχεται η κ. Αχτσιόγλου από τρολ που υπηρέτησαν το σύστημα Τσίπρα. Ολο αυτό το σκηνικό είναι λογικό να θέλγει το φιλοθεάμον κοινό. Ομως συγχρόνως θέτει και ένα ερώτημα. Πώς γίνεται τόσες δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόροι να ψήφισαν τον άγνωστο X;
Με τον Τσίπρα χαΐρι δεν είδαν και από τους επιγόνους του ουδείς προδιέθετε ότι μπορεί να βγει νικητής στη μονομαχία με τον πρωθυπουργό. Αρα πόνταραν στα τυφλά.
Νομίζω πως όλοι αυτοί που ψήφισαν τον νεαρό και άπειρο Κασσελάκη λειτούργησαν σαν να συμπλήρωναν μια στήλη του Τζόκερ. «Και αν σου κάτσει;» λέει η σοφή διαφήμιση. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισαν και τον εκλεκτό τους οι ψηφοφόροι του. Πού ξέρεις; Μπορεί να αποδειχθεί ικανός και να κερδίσει τον Μητσοτάκη, σκέφτηκαν. Με τον Τσίπρα χαΐρι δεν είδαν –πέντε ήττες μετρούσε ο τέως– και από τους επιγόνους του ουδείς προδιέθετε ότι μπορεί να βγει νικητής στη μονομαχία με τον πρωθυπουργό. Αρα πόνταραν στα τυφλά και αν κάτσει, έκατσε. Διαφορετικά, πάμε πάλι από την αρχή.
Η μεγάλη εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ –την έκτασή της, ομολογουμένως, ουδείς τη φανταζόταν– λειτούργησε καταλυτικά στις συνειδήσεις των ψηφοφόρων του. Κλόνισε τις σχέσεις τους τόσο με την ηγεσία όσο και με το κόμμα. Επιζητούσαν κάτι το παρηγορητικό, κάτι σαν αναλγητικό για τον πόνο τους. Τα πρόσωπα που διεκδικούσαν την ηγεσία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μετά την παραίτηση Τσίπρα, δεν μπορούσαν να εκπέμψουν εκείνη την αχτίδα φωτός που θα τους έδινε λίγο κουράγιο για τα παρακάτω, για να δουν τη συνέχεια πιο αισιόδοξα. 23 μονάδες διαφορά δεν χωνεύονται. Οταν ενέσκηψε εξ Αμερικής ο τυφώνας Κασσελάκης, πολλοί, πάρα πολλοί, αναθάρρησαν. Αναρωτήθηκαν: Λες αυτός να είναι ο άνθρωπός μας; Εδώ που είμαστε δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Πιο χαμένοι δεν γίνεται. Ας τον ψηφίσουμε και αν μας κάτσει, μας έκατσε. Πιάσαμε το τζακ ποτ.
