Η είσοδος του κ. Στέφανου Κασσελάκη στην ελληνική πολιτική σκηνή ανέδειξε εκ νέου την παράμετρο του «θεάματος» ως βασικού συστατικού στοιχείου αυτού που εν γένει ονομάζουμε «πολιτική». Με τη χρεοκοπία της Ελλάδος το 2010, τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ μετά το δημοψήφισμα του 2015, την άνοδο του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην εξουσία τον Ιούλιο του 2019 και τη μαρτυρική περίοδο του κορωνοϊού, η ελληνική πολιτική εισήλθε στην περιοχή του φαιού.
Αίσθημα ανακουφίσεως άρχισε να κυριαρχεί σταδιακώς, μια «σοβαρότης επί τέλους». Μόνο που κάποιοι επιμένουν πως πρόκειται μάλλον για σοβαροφάνεια και όχι ακριβώς για σοβαρότητα.
«Σοβαροφάνεια, ένα μυστηριώδες φορτίο του σώματος, για να αποκρύψει τα μειονεκτήματα του νου», έλεγε ο Εζρα Πάουντ, ο ιδιοφυής εκείνος ποιητής του περασμένου αιώνα. Ισχύει φυσικά και στην πολιτική. Αλλά οι πολίτες έχουν ανάγκη φαντασμαγορίας· αυτήν την εξασφάλιζαν στο παρελθόν οι μονάρχες και σε μικρότερη έκταση οι κατά τόπους ευγενείς. Και ασφαλώς, οι συγκλονιστικές τελετουργίες της Εκκλησίας – Ορθόδοξης και Καθολικής.
Και εάν βεβαίως η εποχή εκείνη πέρασε, η σχέση του θεάματος με την πολιτική παρέμεινε μια αναγκαία προϋπόθεση. Και ο κ. Κασσελάκης μόνο διά της παρουσίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί αυτός καθ’ εαυτόν ένα πλήρες θέαμα και επίκεντρο καθολικού και ζωηροτάτου ενδιαφέροντος.
Οι αναταράξεις που προκαλεί στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποδειχθούν εντέλει καταλυτικές. Ωστόσο, η «πολυφωνία» δεν έπαυσε ποτέ σε αυτό το κόμμα. Ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» που εισήγαγε ο Λένιν στο Κομμουνιστικό Κόμμα, εξασφαλίζοντας ύστερα από θυελλώδεις εσωτερικές συγκρούσεις κοινή δράση, ουδέποτε ίσχυσε στον ΣΥΡΙΖΑ. Εξυπακούεται βεβαίως ότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ πρέπει να αλλάξουν το περιεχόμενο της «κασέτας», που είχαν διαμορφώσει κατά την αντιπαράθεσή τους με τον κ. Τσίπρα και τον «παλαιό ΣΥΡΙΖΑ». Δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Ηρθαν τα πράγματα έτσι, που οι ηγέτες των τριών μεγαλυτέρων πολιτικών κομμάτων είναι Κρήτες, που θαυμάζουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο, το ανατρεπτικό πολιτικό σπέρμα του οποίου ενυπάρχει και στους τρεις. Την παραδοσιακή τάξη πραγμάτων στη Ν.Δ. ανέτρεψε ο κ. Μητσοτάκης. Μετασχηματισμό του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί ο κ. Ανδρουλάκης. Και ο κ. Κασσελάκης, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πια, είναι ο φορέας της πλέον ριζοσπαστικής ανατροπής. Νέος γενναίος κόσμος, πολιτικός, σαρώνει την Ελλάδα.
