«Εγώ και ο Τάιλερ θα θέλαμε να επεκτείνουμε την οικογένεια μας, θα θέλαμε να αποκτήσουμε δύο αγόρια. Τον Απόλλωνα και τον Ηλία. Θα θέλαμε να είχαμε δύο αγόρια με παρένθετη γιατί θα θέλαμε η προσωπικότητα του καθενός μας να μεταφερθεί στα παιδιά. Αλλά ζευγάρια επιλέγουν υιοθεσία και στα μάτια μου είναι εξίσου οικογένειες.»
Τι ήθελε να πει ο ποιητής και απόλυτος πρωταγωνιστής της πολιτικής σκηνής του τόπου των τελευταίων εβδομάδων Στέφανος Κασσελάκης με αυτή την αποστροφή του χθες στον Σταύρο Θεοδωράκη; Γιατί θέλει να κάνει αγόρια; Είναι πιο cute; Γιατί και ο Μπάτμαν ήταν αγόρι; Γιατί αυτό “οφείλει” να πει ως Κρητίκαρος που ισχυρίζεται ότι είναι; Αλλά δεν είναι και τόσο αστείο τελικά. Αν -ο μη γένοιτο- ο υπέρηχος δείξει κορίτσι; (Κι αν αυτό το κορίτσι δει μια μέρα αυτή τη συνέντευξη;) Ως γνωστόν τα παιδιά δεν έρχονται κατόπιν παραγγελίας και δεν χρειάζεται φαντάζομαι να υπενθυμίσουμε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι στην Ελλάδα όπως και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης η επιλογή φύλου στην τεχνητή γονιμοποίηση απαγορεύεται δια νόμου (επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο για ιατρικούς λόγους, όταν υπάρχει κληρονομούμενη ασθένεια που συνδέεται και μεταφέρεται με το φύλο).
«Μα το λένε πολλοί υποψήφιοι πατεράδες» θα πουν κάποιοι. «Όλοι έχουν μια προτίμηση». Ο κ. Κασσελάκης δεν είναι «όλοι», είναι αρχηγός κόμματος, και αυτό χθες δεν ήταν μια κατ’ ίδιαν εξομολόγηση, αλλά μια συνέντευξη σε κανάλι εθνικής εμβέλειας. Όπως θα έχει διαπιστώσει και ο ίδιος από την υπερσυμπυκνωμένη εμπειρία του στα φώτα της δημοσιότητας, ό,τι λέει, ό,τι κάνει, έχει αντίκτυπο, γίνεται τίτλος, πρώτη είδηση. Γι’ αυτό είναι να απορεί κανείς: Σε μια Ελλάδα που βγαίνει από την πανδημία με αύξηση ρεκόρ στα περιστατικά βίας κατά των γυναικών, όπου στο αστυνομικό δελτίο φιγουράρει η μία γυναικοκτονία μετά την άλλη, σε μια χώρα που τα έμφυλα στερεότυπα κρατούν τις γυναίκες μακριά από θέσεις ευθύνης, σε μια χώρα που είναι τελευταία στην ΕΕ στο δείκτη ισότητας, όπου ο σεξισμός και η πατριαρχία δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα από το δρόμο μέχρι τις τηλεοπτικές εκπομπές, γιατί διάλεξε να αποκαλύψει το μύχιο πόθο του on camera ο κ. Κασσελάκης; Όπως έγραψε και μια φίλη, «τι κρίμα, άνθρωποι που γνωρίζουν πόσο άσχημος είναι ο διαχωρισμός να είναι εκείνοι που τον συντηρούν».
Υπήρχαν και άλλα προβληματικά σημεία στο ίδιο απόσπασμα. Ιδιαίτερα άκομψη η αναφορά του ότι με τον Τάιλερ θέλουν «η προσωπικότητα του καθενός μας να μεταφερθεί στα παιδιά» (wow), όπως και ότι «στα μάτια του» οι οικογένειες με υιοθετημένα παιδιά είναι εξίσου οικογένειες. Όχι μόνο στα δικά σας μάτια κ. Κασσελάκη. Όμως ήταν το «θα θέλαμε δύο αγόρια», η επανάληψη μάλιστα της φράσης και η αναφορά και των δύο αγορίστικων ονομάτων προς επίρρωση των λόγων του, αυτό που έτσουξε περισσότερο. Μάλλον έπεσε σε ανοιχτή πληγή.
Πιθανότατα ήθελε να βγει χαριτωμένος. Να σκιαγραφήσει μια εικόνα τηλεοπτικής διαφήμισης όπου ο ίδιος με τον Τάιλερ παίζουν με τα παιδιά (στην Κρήτη και αλλού, παιδιά ίσον αγόρια ως γνωστόν), όμως αντ΄ αυτού κατάφερε να στρέψει μια συζήτηση που είχε ξεκινήσει από το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία σε πάνελ πρωινάδικου.
