Η διάθεσή της ήταν μεταφυσική. Οχι ασκητική. Αλλά ιεράς αγανάκτησης. Η Θεοδώρα Τζάκρη, γραμματέας πια της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και επιφανές στέλεχος της νέας αρχηγικής αυλής, επικαλέστηκε τον «Χριστό και την Παναγία» όταν της επισήμαναν ότι οι θέσεις του Στέφανου Κασσελάκη χρήζουν εξειδίκευσης. Μετά, με καμάρι, παρομοίασε με «κρυπτοχριστιανούς» όσους βουλευτές μετεστράφησαν μετά τον πρώτο γύρο της εσωκομματικής εκλογής και προσχώρησαν στους πρωτοχριστιανούς που είχαν ήδη, όπως εκείνη, δεχτεί την επιφοίτηση Κασσελάκη. Και στο τέλος, παρουσίασε την εσωκομματική αντιπολίτευση σαν ζηλωτές που θέλουν «να διασώσουν την καθαρότητα της αριστερής ψυχής». Να είναι άραγε τυχαίες αυτές οι ασυνήθιστες για τη γλώσσα της Αριστεράς θρησκευτικές αναφορές; Μάλλον, όχι. Γιατί, σύμφωνα με την Τζάκρη, υπό τη νέα του ηγεσία, το κόμμα θα εκπροσωπεί την «πατριωτική Αριστερά». Πατρίς, θρησκεία, φωτογένεια.
Στέντωρ
