Αλαζονεία δεν είναι μόνο να κάνουμε ό,τι θέλουμε, αλλά να πιστεύουμε ότι και οι άλλοι θα κάνουν αυτά που θέλουμε. Η αλαζονεία μάς κάνει προκλητικούς και απρόσεκτους. Ενώ γινόμαστε ευάλωτοι, αδιαφορούμε για τον κίνδυνο, δεν εκτιμάμε ορθώς την πραγματικότητα και τις προειδοποιήσεις. Εως την καταστροφή. Η ενδελεχής έρευνα επιτροπής του Κογκρέσου των ΗΠΑ για τα λάθη που οδήγησαν στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 επιβεβαίωσε αυτόν τον κανόνα. Σήμερα οι περισσότεροι πολίτες του Ισραήλ κατηγορούν τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου για την αλαζονεία με την οποία η κυβέρνησή του προκαλούσε τους Παλαιστινίους και με την οποία υποτίμησε την απειλή.
Σήμερα είναι φανερό ότι το Ισραήλ υπνοβατούσε προς την αδιανόητη και αδικαιολόγητη φρίκη της 7ης Οκτωβρίου. Οπως και οι ΗΠΑ πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, αλλά και στους πολέμους που διεξήγαγαν μετά. Το ίδιο βλέπουμε στην Ουκρανία και σε άλλες συγκρούσεις. Ο Πούτιν δεν λογάριασε το σθένος της ουκρανικής αντίστασης, ούτε την αποφασιστικότητα της Δύσης να τη στηρίξει. Ομως, οι ίδιες δυτικές χώρες δεν υπολόγισαν την αντίδραση του Πούτιν όταν ενίσχυαν τους δεσμούς τους με την Ουκρανία, ούτε περίμεναν ότι αυτός θα έθετε το γόητρό του πάνω από την ανάγκη να πουλάει ενέργεια στην Ευρώπη. Επίσης, οι Αρμένιοι στο Ναγκόρνο Καραμπάχ φάνηκαν να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να αντισταθούν αιωνίως εναντίον ενός Αζερμπαϊτζάν που πλούτιζε από τα κοιτάσματα αερίου και συνεχώς ενίσχυε τους δεσμούς με την Τουρκία. (Το τίμημα της αλαζονείας της Αγκυρας σε πολλά μέτωπα δεν είναι θεαματικό ακόμη, καθώς η διάχυση της μισαλλοδοξίας σε όλη την κοινωνία θεωρείται θεμιτή από πολλούς.) Οι ΗΠΑ και η Κίνα εντείνουν τη μεταξύ τους ένταση χωρίς να φαίνεται ότι υπολογίζουν σοβαρά τις συνέπειες εάν η κατάσταση ξεφύγει. Και η ανθρωπότητα βαίνει προς την καταστροφή λόγω της αλαζονείας που έδειξε προς το περιβάλλον.
Οι αρχαίοι γνώριζαν την ύβρι και το τίμημά της. Μετά, οι Χριστιανοί θεωρούσαν την υπερηφάνεια/αλαζονεία το κορυφαίο αμάρτημα, προπομπό της καταστροφής. Εμείς οφείλουμε να καταλάβουμε ότι εάν δεν επιδιώκουμε δίκαιες λύσεις, εάν δεν σεβόμαστε τον διπλανό (κι ας είμαστε αντίπαλοι) οι κύκλοι βίας και εκδίκησης δεν κλείνουν.
