Προχθές το βράδυ, διασχίζοντας την πλατεία Συντάγματος, είδα τη φωτεινή προβολή της σημαίας του Ισραήλ στην πρόσοψη του Κοινοβουλίου. Επιτέλους, σκέφτηκα. Να και μια συμβολική χειρονομία που ξεπερνά τις απλές δηλώσεις συμπαράστασης στα θύματα των τρομοκρατών της Χαμάς. Το ελληνικό Κοινοβούλιο συμπαρίσταται στο Ισραήλ; Φαντασθείτε τι θα είχε γίνει αν ψήφισμα συμπαράστασης κατετίθετο στην Ολομέλεια. Για να πάρετε μια ιδέα, παραθέτω τμήμα της δήλωσης του Κ. Τασούλα: «Συμπαράσταση σε άμαχο ιδίως πληθυσμό, που δεν γίνεται σεβαστός ούτε αφού δολοφονηθεί από αβυσσαλέα χτυπήματα πρωτοφανούς μίσους της Χαμάς, και αποδοκιμασία μιας βίαιης και απίστευτα απάνθρωπης επίθεσης σε κράτος, που καταφεύγει στο αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοάμυνας». Πόσοι βουλευτές θα αποχωρούσαν και πόσες ιερεμιάδες θα ακούγαμε από τους συντρόφους του Κουτσούμπα; Είμαι δε βέβαιος πως το κενό της Χρυσής Αυγής, που συντάσσεται με τις θέσεις του ΚΚΕ, όλο και κάποιοι καλοθελητές από άλλες παρατάξεις θα το κάλυπταν. Ο κ. Τασούλας, προκειμένου να αποφύγει τον διασυρμό της ελληνικής δημοκρατίας, ανέλαβε μόνος του την ευθύνη της συμπαράστασης στα θύματα της σφαγής.
Γραφική λεπτομέρεια: Πληροφορήθηκα ότι οποιαδήποτε παρέμβαση στο κτίριο του Κοινοβουλίου απαιτεί την έγκριση της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ. Κοινώς μια διαδικασία μηνών. Ευτυχώς ο πρόεδρος της Βουλής ανέλαβε την ευθύνη της χειρονομίας και έδωσε το στίγμα της ελληνικής δημοκρατίας την κατάλληλη στιγμή. «Κάν’ το όπως ο Τασούλας». Οσο γράφω ακούω στο ραδιόφωνο ότι στην πλατεία Συντάγματος έχει οργανωθεί συγκέντρωση υπέρ της Παλαιστίνης. Σε ποιαν Παλαιστίνη ζητούν συμπαράσταση οι διαδηλωτές; Σε αυτό το σύμπλεγμα που δεσμεύει τα ψυχικά μας αντανακλαστικά στη θυματοποίηση των Παλαιστινίων και στη δαιμονοποίηση του Ισραήλ; Πόση φρίκη και πόση πραγματικότητα μας χρειάζεται για να το επεξεργασθούμε και να το ξεπεράσουμε; Μόλις προχθές κάποιος με ρώτησε αν πιστεύω ότι βρέθηκαν αποκεφαλισμένα βρέφη στο κιμπούτς. Εκείνος δεν πιστεύει την προπαγάνδα των Ισραηλινών. Υποθέτω ότι δεν είναι ο μόνος. Πολλοί συμπατριώτες μας σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης. Υφέρπων αντισημιτισμός; Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Κυκλοφορεί στην ενδοχώρα της ελληνικής κοινωνίας. Εχει θρησκευτικές ρίζες; Εχει πολιτικές ρίζες; Πάντως είναι ένα αίσθημα εν υπνώσει το οποίο αφυπνίζεται όποτε του δίνεται η ευκαιρία. Δεν τολμώ να σκεφτώ ποια θα ήταν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς. Κι αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στην πρωτοβουλία του Τασούλα να φωτίσει το κτίριο του Κοινοβουλίου με τη σημαία του Ισραήλ.
