Τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται βέβαιο στην πολιτική. Εκεί που νομίζει κανείς ότι ο χάρτης βάφεται μπλε και το αποτέλεσμα είναι σχεδόν εξασφαλισμένο, ότι μόνο το ποσοστό απομένει ως άγνωστη μεταβλητή, εκεί συμβαίνει και η ανατροπή.
Η δήλωση του πρωθυπουργού ήταν η απάντηση: «Η κυβέρνηση οφείλει να πορεύεται με τα πόδια καλά γειωμένα στη γη. Να λαμβάνει τα μηνύματα ανά πάσα στιγμή». Είχε άραγε αντιληφθεί την αλαζονική συμπεριφορά –το «καβάλα στο άλογο» της κυβέρνησης– και θέλησε να την περιορίσει στέλνοντας ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση και ασκώντας, εκούσια ή ακούσια, και την αυτοκριτική του;
Οπως και να έχει –θα φανεί εξάλλου και αν εισακούστηκε και αν το εννοούσε– η «γείωση» ήταν μια χρήσιμη αιχμή για όλο το πολιτικό σύστημα. Στα χθεσινά πάνελ η ψυχραιμία, συχνά, ήταν το ζητούμενο. Η αλαζονεία, σε μια άτυπη σκυταλοδρομία, είχε περάσει από τους μεν στους δε, δηλώθηκε η δυσκολία διαχείρισης τόσο της ήττας όσο και της νίκης.
Ο Χάρης Δούκας, ως νέος δήμαρχος, πλέον, της Αθήνας, έχει μπροστά του έναν ακανθώδη δρόμο, που δεν θα είναι ούτε «όνειρο» ούτε «πανέμορφο ταξίδι»
Ο Χάρης Δούκας, ως νέος δήμαρχος, πλέον, της Αθήνας, έχει μπροστά του έναν ακανθώδη δρόμο, που δεν θα είναι ούτε «όνειρο» ούτε «πανέμορφο ταξίδι», όπως χαρακτήρισε ο ίδιος την προεκλογική διαδρομή του. Γνωρίζει, ως επιστήμονας, τα στοιχήματα και τις ανάγκες της νέας εποχής της κλιματικής κρίσης, θα πρέπει να διανύσει και την απόσταση από τη θεωρία στην πράξη. Η προτίμηση των Αθηναίων, όπως διαφαίνεται, δεν είναι υπερεπένδυση σε έναν νέο και άγνωστο υποψήφιο, μετριοπαθή και συγκροτημένο, αλλά αποεπένδυση από ένα κόμμα και τον δικό του υποψήφιο. Ο κ. Μπακογιάννης δεν χρεώθηκε μόνο την αποτυχία της Πανεπιστημίου, αλλά και την υπερ-παρουσία, τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Ν.Δ., την πεποίθηση πως δεν μπορεί παρά να είναι ο νικητής του β΄ γύρου. Ο ίδιος, βέβαια, είχε συναινετικό προφίλ, στο debate απευθυνόταν συχνά στον Χάρη Δούκα με την προτροπή «πάμε να κάνουμε μαζί» την προσπάθεια για τα αναγκαία του δήμου. Και στις δηλώσεις του, μετά την ήττα, συνεχάρη πρώτα απ’ όλα τον νικητή της βραδιάς, «διαβεβαιώνοντας ότι μαζί με την ομάδα του θα είναι στη διάθεσή του».
Μέσα στον αιφνιδιασμό των αποτελεσμάτων και στους πανηγυρισμούς, πέρασε παραδόξως σε δεύτερη μοίρα η συντριπτική αποχή των ψηφοφόρων στην Αθήνα. Η στάση και η συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού εγγράφεται στη διάθεση των πολιτών, στην άρνηση, στη διαμαρτυρία ή στην τιμωρία.
Θα αποδειχθεί αν τα «μηνύματα» έχουν αποδέκτες. Αν ο τέως και ο νυν δήμαρχος θα συνεργαστούν, αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει «γειωμένη», αν η αντιπολίτευση μετρήσει χωρίς θριαμβολογίες και «πάθος» τις δυνάμεις της. Και, βέβαια, πάνω απ’ όλα η Αθήνα! Μα, αυτοδιοικητικές δεν ήταν οι εκλογές;
