Μέγας καημός κι ένα ερώτημα ενδημεί στα πολιτικοδημοσιογραφικά σαλόνια και τηλεπαράθυρα. Θα συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ; Το περίεργο είναι ότι περισσότερο απασχολεί τη γειτονιά –στελέχη της Ν.Δ. και δημοσιογράφους– παρά τη νύφη και τον γαμπρό. Με εξαίρεση τον κ. Χρήστο Σπίρτζη, ουδείς προτείνει κάτι χειροπιαστό. Οι αντιδράσεις στα δύο κόμματα είναι από κατηγορηματικώς αρνητικές μέχρι φλου αρτιστίκ. «Ναι! Καλό είναι να συνεργάζονται οι άνθρωποι, να υπάρξει παγκόσμια ειρήνη και να ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι».
Η συζήτηση δεν είναι καινούργια και δικαιώνει τον φίλο Στάθη Καλύβα που έγραφε την Κυριακή «το παρελθόν μάς διδάσκει (…) πως οι άνθρωποι δυσκολεύονται φοβερά να κατανοήσουν τι μας διδάσκει το παρελθόν». Το ερώτημα περί συνεργασίας έχει μακρά ιστορία, με τα ίδια πάντα αποτελέσματα. Από το 1982, όταν κέρδιζε δήμους «το ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις», όπως έλεγε τότε η κρατική ΕΡΤ, η συνεργασία κουβεντιάστηκε πολύ, για να καταλήγει πάντα στη μη συνεργασία. Το 1989, ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε γη και ύδωρ στα τότε δύο ΚΚΕ για να ανακόψει την άνοδο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και τελικώς το ΚΚΕ με το ΚΚΕ (εσ.) συνεργάστηκαν με τη Ν.Δ. για να στείλουν τον πρώην πρωθυπουργό στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Η συζήτηση ανακυκλωνόταν με κάθε νέο πρόεδρο του Κινήματος (Κ. Σημίτης, Γ. Παπανδρέου) και την παρουσία του/της αρχηγού του Συνασπισμού στα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ. Είναι δε εντυπωσιακό πως τα παραμύθια της συνεργασίας πίστευαν πρώτοι εκείνοι που τα διακινούσαν, τα στελέχη της Ν.Δ. Μάλιστα, το 2008, ο τότε υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος πέρασε νόμο που τιμωρούσε με αφαίρεση του μπόνους την κοινή κάθοδο δύο κομμάτων. Και μετά ήρθε το 2009 και το δυσκολότερο 2010…
Είναι να απορεί κανείς πόσα δεν μαθαίνουμε από την Ιστορία. Κάποιοι πιστεύουν ότι δύο χώροι που δεν συνεργάστηκαν τις «καλές» (έστω σε επίπεδο λυκοφιλίας) εποχές, θα συνεργαστούν τώρα μετά τις ιαχές περί «γερμανοτσολιάδων», «Πινοσέτ» και «ελλειμματικών Ελλήνων». Το άλλο που δεν μάθαμε είναι ότι οι συνεργασίες δεν φτούρησαν ποτέ στην Αριστερά. Μια «Ενωμένη Αριστερά» (ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ., ΕΔΑ) σχηματίστηκε το 1974. Πήρε 9,5% (λιγότερο από το ΠΑΣΟΚ, 13%) και είχε μόνο ένα μήνα ζωής· διαλύθηκε την επομένη των εκλογών.
Η δεύτερη συνεργασία ΚΚΕ-ΕΑΡ («Ελληνική Αριστερά», που ήταν η μετεξέλιξη του ΚΚΕ εσ.) έγινε για να ασκήσουν δίωξη στον Ανδρέα Παπανδρέου. Εληξε εξίσου άδοξα μετά ένα χρόνο, όταν τους τιμώρησε η εκλογική τους βάση. Από τότε οι δύο χώροι έκοψαν και το καλημέρα, κάτι που επίσης δεν θυμούνται οι σεναριογράφοι των συνεργασιών.
