Οι μέρες είναι δύσκολες για όσους ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις στο Μεσανατολικό. Η βία είναι διάχυτη, όπως και η αγανάκτηση που αυτή προκαλεί, αλλά και η παραπληροφόρηση από αμφότερες τις πλευρές, στο πλαίσιο του πολέμου προπαγάνδας. Οσοι αναγνώστες ενδιαφέρονται πραγματικά για την αλήθεια οφείλουν να οπλιστούν με ψυχραιμία, υπομονή και κριτική αντίληψη. Μερικές συμβουλές:
– Ενα τόσο σύνθετο πρόβλημα δεν προσφέρεται για ποδοσφαιροποίηση. Είναι ανθρώπινη η τάση για επιλογή στρατοπέδου, ανάρτηση της εκάστοτε σημαίας (ισραηλινής ή παλαιστινιακής) στο προφίλ στα σόσιαλ μίντια και γρήγορα συμπεράσματα, αλλά είναι ατελέσφορη. Δεν υπάρχουν μόνο θύτες στη μία πλευρά και θύματα στην άλλη. Οι βασικοί υπαίτιοι της κρίσης είναι οι ακραίοι και στις δύο όχθες, οι ακροδεξιοί Ισραηλινοί από τη μία και η τρομοκρατική Χαμάς από την άλλη, που ευνοούνται από την τρέχουσα πόλωση.
– Παρατηρώ ότι από προχθές οι ίδιοι άνθρωποι που υιοθέτησαν βιαστικά την είδηση των «αποκεφαλισμένων» μωρών άρχισαν να αποκαθηλώνουν την ισραηλινή σημαία που πόσταραν πριν από δέκα μέρες λόγω της «ισραηλινής» επίθεσης στο νοσοκομείο. Χρειάζεται, όμως, πάντα λίγος χρόνος και ακόμη περισσότερη υπομονή ώστε να διαπιστωθεί αν οι προαναφερθείσες καταγγελίες, που παρουσιάζονται ως βεβαιότητες, ευσταθούν. (Ακόμη και αν εκφέρονται –ή διαψεύδονται αντίστοιχα– από τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν.)
– Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα βιβλία, από τα κόμικς του Τζο Σάκο μέχρι το πολύκροτο έργο των Ουόλτ – Μιρσχάιμερ, για την επιρροή του ισραηλινού λόμπι στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, αλλά και ταινίες όπως «Η λεμονιά» (2008), που φωτίζουν την τρέχουσα κρίση. Η αραβοϊσραηλινή σύγκρουση δεν είναι ένα μεμονωμένο επεισόδιο λίγων εβδομάδων, που ήρθε και θα εξατμιστεί μαζί με το ενδιαφέρον του κοινού. Εχει σημασία να διαβαστεί η ένταση των ημερών μέσα στα ευρύτερα περιφερειακά συμφραζόμενα.
– Προφανώς, η σημερινή συγκυρία δεν είναι ιδανική για ένα ταξίδι στην περιοχή. Μόλις κοπάσει, όμως, η ένταση, έχει σημασία μια επίσκεψη στο Ισραήλ, στα σύνορά του και στην Παλαιστίνη. Η περικύκλωση του Ισραήλ από δυνάμει εχθρούς εξηγεί την υπαρξιακή εμμονή του με την ασφάλεια. Από την άλλη, η διέλευση από το Τείχος με τη Δυτική Οχθη ή το πέρασμα από την ανατολική στη δυτική Ιερουσαλήμ βοηθάει στην κατανόηση της καταγγελίας περί καθεστώτος απαρτχάιντ, στο πλαίσιο του οποίου οι Παλαιστίνιοι αντιμετωπίζονται ως πολίτες β΄ κατηγορίας.
