Ο εκπρόσωπος των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων (IDF) Τζόναθαν Κόνρικους έκανε την παρακάτω δήλωση: «Η επιστροφή των 222 ομήρων και η παράδοση άνευ όρων της Χαμάς θα απέτρεπε την εισβολή». Θα μου πείτε πως πρόκειται για μια δήλωση στερούμενη ρεαλισμού, διότι ποτέ η Χαμάς δεν πρόκειται να παραδοθεί και μάλιστα άνευ όρων, καθώς οι τρομοκράτες της επιθυμούν, με τον θάνατό τους, να μεταβούν στον τόπο των μαρτύρων. Ουδείς μπορεί να προβλέψει τις κινήσεις κάποιου που δεν υπολογίζει τη ζωή του, κάποιου που δεν σκέφτεται ορθολογικά. Η ηγεσία της Χαμάς –η οποία διάγει ασφαλή και πολυτελή βίο εκτός Γάζας– προχώρησε στο τρομοκρατικό χτύπημα της 7ης Οκτωβρίου, αφού ανέλυσε με ψυχρή σκέψη το περιβάλλον που πήγαινε να διαμορφωθεί στη Μέση Ανατολή με τις συμφωνίες του Αβραάμ. Εκρινε πως σε αυτό το περιβάλλον ο ρόλος της, αν δεν ακυρωνόταν, σίγουρα θα περιοριζόταν και επενέβη με το τρομοκρατικό χτύπημα για να ματαιώσει αυτές τις εξελίξεις. Αν όμως η ηγεσία σκέφτεται ορθολογικά, η επίτευξη των στόχων της επαφίεται στον φανατισμό των στελεχών και των μελών της που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πυρός, αφού δεν υπολογίζουν καθόλου τη ζωή τους. Συνεπώς, καμιά συμβιβαστική πρόταση, πολύ δε περισσότερο μια πρόταση για μια άνευ όρων παράδοση, δεν πρόκειται να γίνει δεκτή, αν και ανταποκρίνεται στον συσχετισμό των δυνάμεων. Η ισχύς του πυρός των δύο πλευρών δεν αντέχει σε συγκρίσεις. Τούτων δοθέντων, η εισβολή φαίνεται αναπόφευκτη, με ό,τι αυτή συνεπάγεται.
Είναι κοινός τόπος όλων των πολιτισμένων κρατών το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα και η εξάλειψη της τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς· τα δύσκολα αρχίζουν όταν συζητούμε το πώς θα γίνει αυτό.
Είναι πλέον κοινός τόπος όλων των πολιτισμένων κρατών το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα και η εξάλειψη της τρομοκρατικής οργάνωσης της Χαμάς· τα δύσκολα και οι επιφυλάξεις αρχίζουν όταν συζητούμε το πώς θα γίνει αυτό. Από τη μια μεριά –την πλευρά σύσσωμου του Ισραήλ– υπάρχει μια ξεκάθαρη στρατηγική: Εισβολή στη Γάζα και εξόντωση των τρομοκρατών ώστε να πάψουν να το απειλούν. Η άλλη μεριά επικαλούμενη –και ορθώς– ανθρωπιστικούς λόγους φάσκει και αντιφάσκει. Θέλει την εκμηδένιση της Χαμάς, αλλά δεν λέει πώς θα γίνει αυτό. Μοιάζει με την απόπειρα τετραγωνισμού του κύκλου. Επικαλούνται το γεγονός ότι σε μια μικρή έκταση διαβιούν περίπου 2.500.000 Παλαιστίνιοι, αγνοώντας πως στα 20.770 τ.χλμ. του Ισραήλ –έκταση μικρότερη από την Πελοπόννησο– κατοικούν περίπου 9.800.000 Ισραηλινοί, οι οποίοι απειλούνται από τον Νότο και από τον Βορρά.
Υποθέτω ότι κανένας δεν επιζητεί την αιματοχυσία και το αίμα των αθώων, αλλά μερικές φορές, σε οριακές καταστάσεις, η χρήση βίας είναι μονόδρομος. Πολύ δε περισσότερο, όταν πρόκειται να την ασκήσει το θύμα, όχι για εκδίκηση αλλά για την αυτοπροστασία του. Ο πασιφισμός, που ελάχιστα απέχει από τον κατευνασμό, είναι ατελέσφορος. Εχει αποδειχθεί ιστορικά. Διότι στην πράξη τείνει να εξισώσει το θύμα με τον θύτη καθώς, αν δεν αποτρέπει, περιορίζει σημαντικά το εύρος της τιμωρίας του.
