Η παθητική φωνή αν δεν συνοδεύεται από το ποιητικό αίτιο είναι μια βολική διέξοδος για τους «ασπόνδυλους» διαμορφωτές της κοινής γνώμης, διότι έτσι δεν δυσαρεστούν κανένα. Αν δεν κατονομάζεις τον δράστη μιας ειδεχθούς πράξης διότι καλύπτεις τη δράση του πίσω από ένα απρόσωπο ρήμα στην παθητική φωνή, είναι φυσικό να μην ενοχλείς τους φίλους του. Και αυτό βαραίνει πολύ στο πώς σκέφτονται ποικίλοι σχολιαστές.
Το να είσαι αποδεκτός από όλους, είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία, είναι μια στάση ζωής, που τις περισσότερες φορές καταλήγει σε μια δόλια ουδετερότητα. Οι συμψηφισμοί είναι το απόλυτο εργαλείο αυτής της ουδετερότητας, ώστε στο τέλος της ημέρας όλοι να είναι ευχαριστημένοι με αυτά που υποστηρίζεις, εκτός βέβαια από τους φίλους του θύματος. Διότι πάντα υπάρχει το θύμα που χάνεται μέσα στα δέντρα των ισορροπιών, ενώ αυτό αποτελεί το δάσος.
Αυτές τις σκέψεις έκανα ακούγοντας και διαβάζοντας κατ’ επανάληψη προχθές πως βρέθηκε το κεφάλι της Σάνι Λουκ η οποία απήχθη στο φεστιβάλ της ειρήνης στην παραμεθόριο περιοχή του Ισραήλ με τη Γάζα.
Προσπαθούσα να μάθω από ποιους απήχθη και δεν έβρισκα το ποιητικό αίτιο. Γιατί αν αποκαλύπτονταν οι απαγωγείς της θα μαθαίναμε και τα κίνητρά τους. Για ποιο λόγο αυτή η απόκρυψη; Για ποιο λόγο η μισή αλήθεια; Για ποιο λόγο οι συντάκτες της είδησης δεν ανέφεραν πως η Σάνι Λουκ απήχθη, κακοποιήθηκε και δολοφονήθηκε από τη Χαμάς; Γιατί αυτή είναι η πλήρης είδηση.
Είναι οι ίδιοι που αναγνωρίζουν το δικαίωμα στο Ισραήλ να αμυνθεί αλλά, με… μέτρο. Λες και υπάρχει μέτρο στην άμυνα ενός κράτους απέναντι σε τρομοκράτες που είναι οχυρωμένοι κάτω από νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς και σχολεία. Αυτοί οι τρομοκράτες –έτσι τους αποκαλεί όλος ο πολιτισμένος κόσμος– εμποδίζουν την εκκένωση των κατοικημένων περιοχών διότι χάνουν τις ανθρώπινες ασπίδες τους.
Οι τρομοκράτες της Χαμάς –έτσι τους αποκαλεί όλος ο πολιτισμένος κόσμος– εμποδίζουν την εκκένωση των κατοικημένων περιοχών διότι χάνουν τις ανθρώπινες ασπίδες τους.
Ας βρουν συνεπώς το μέτρο στο δικαίωμα του Ισραήλ να αμυνθεί και πώς τελικά θα επιτευχθεί ο στόχος της στρατηγικής ήττας της Χαμάς.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης Νετανιάχου για την 7η Οκτωβρίου είναι αυταπόδεικτες. Συνέβη επί της διακυβέρνησής του. Τα υπόλοιπα αφορούν τους πολίτες του Ισραήλ που θα αποδώσουν τις ευθύνες στην ώρα τους. Ετσι λειτουργούν οι δημοκρατίες.
Από το σημείο αυτό μέχρι το σημείο να θεωρηθούν αυτές οι ευθύνες εξίσου σημαντικές με τη δράση των τρομοκρατών, η απόσταση είναι μεγάλη και την καλύπτει μια εμφανής προκατάληψη –με ιστορικές ρίζες– εις βάρος του κράτους του Ισραήλ.
Στην Ελλάδα, ο «Αραφατισμός» ζει και βασιλεύει από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης και το γεγονός πως το 18,5% των πολιτών πιστεύει πως πρέπει να συνταχθούμε με το Ισραήλ και το 11,5% με τους Παλαιστινίους είναι ένας μικρός άθλος.
Πάντως να υπενθυμίσω πως η Σάνι Λουκ δεν απήχθη απλώς, απήχθη και δολοφονήθηκε από τους τρομοκράτες της Χαμάς.
