Είναι ένας από τους πιο φημισμένους γιατρούς στην ειδικότητά του. Το ιατρείο του δεν έχει ταμπέλα γιατί ο ίδιος, συνταξιούχος πια, δεν έχει «βιβλία». Πηγαίνεις σαν να επισκέπτεσαι έναν φίλο σε μια μεγαλοαστική πολυκατοικία και φεύγεις αφού αφήσεις μετρητά στο τραπέζι του. Οι περισσότεροι ξέρουν από πριν το μυστικό, γιατί συνήθως τον βρίσκουν από κάποιον γνωστό τους που είχε την ανάλογη εμπειρία. Ο ίδιος δεν φοβήθηκε ποτέ γιατί η θεραπευτική σχέση προϋποθέτει εμπιστοσύνη και έχει την αυτοπεποίθηση ότι κερδίζει την εμπιστοσύνη των ασθενών του, ανεξάρτητα από τις «μαύρες» συναλλαγές.
Οσες φορές και να πάει κανείς στο γραφείο αυτού του μεγαλοδικηγόρου, το POS θα είναι χαλασμένο. Αν κάποιος ζητήσει να πληρώσει με κάρτα, τον ενημερώνει με μεγάλη φυσικότητα και του δίνει την άνεση να τον εξοφλήσει την επόμενη φορά, με χρήματα από χέρι σε χέρι. Φυσικά και θα πάρεις απόδειξη για το παράβολο και όλα τα δικαστικά έξοδα, αλίμονο, αλλά η αμοιβή του δικηγόρου και των συνεργατών του δεν θα καταγραφεί στη φορολογική του δήλωση, θα την ξέρεις μόνον εσύ. Επειδή δυσκολεύτηκες να κλείσεις ραντεβού μαζί του, είναι το τελευταίο που θα σε ενοχλήσει – πάλι καλά που σε ανέλαβε.
Η πολιτεία αποδέχεται την ανικανότητά της να εντοπίσει τους φοροφυγάδες από το κόστος ζωής τους και καταφεύγει στην εύκολη λύση.
Είναι μεσίτης και εργολάβος σε ένα υπέροχο νησί των Κυκλάδων. Δεν ξέρει τι θα πει διακοπές γιατί δουλεύει χειμώνα – καλοκαίρι. Τον βρίσκει κανείς μέσω του γραφείου του γιου του, που είναι πολιτικός μηχανικός. Προηγείται, άλλωστε, η φήμη του. Οποιος ψάχνει να αγοράσει ακίνητο στο νησί ή να χτίσει, κάποια στιγμή θα ακούσει το όνομά του – δύσκολα θα βγάλει άκρη χωρίς τη βοήθειά του. Το σημαντικότερο για τον πελάτη είναι να τον πείσει να του δώσει προτεραιότητα γιατί «πνίγεται». Ετσι κι αλλιώς τα περισσότερα λεφτά για την αγορά ή για την οικοδομή θα δοθούν «μαύρα» – η δική του, αδήλωτη, αμοιβή είναι το λιγότερο.
Οταν φτιαχτεί το σπίτι και παρουσιαστεί κάποια βλάβη, τότε θα καταλάβεις πόση τύχη και διασυνδέσεις χρειάζονται για να βρεις υδραυλικό την ώρα που τον έχεις ανάγκη. Κι όταν έρθει, θα αισθανθείς υποχρεωμένος να τον ευχαριστήσεις και να του δώσεις κάτι περισσότερο για να ανταποκριθεί ευκολότερα την επόμενη φορά. Δεν χρειάζεται καν να σου πει το γνωστό, «τόσο με απόδειξη, τόσο χωρίς απόδειξη» – ξέρεις.
Οπως κάθε οριζόντιο μέτρο, το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα για τους ελεύθερους επαγγελματίες, είναι άδικο. Η πολιτεία αποδέχεται την ανικανότητά της να εντοπίσει τους φοροφυγάδες από το κόστος ζωής τους και καταφεύγει στην εύκολη λύση. Οι 10.920 ευρώ ετήσιο εισόδημα είναι λίγα για κάποιους και πολλά για άλλους. Αλλά είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν. Οτιδήποτε διαφορετικό απαιτεί σχέδιο, τεχνογνωσία και συναινέσεις – άλλη χώρα, δηλαδή.
