Αν υποθέσουμε ότι η συνάντηση δεν είχε ματαιωθεί ποιο θα ήταν το θέμα σήμερα; Οι δύο άνδρες συζήτησαν για την Ουκρανία, τη Γάζα, το μεταναστευτικό και λοιπά θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Ο κ. Μητσοτάκης έθεσε στον κ. Σούνακ το ζήτημα της επανένωσης των γλυπτών του Φειδία με τον Παρθενώνα και εκείνος του εξέθεσε για μια ακόμη φορά τις θέσεις της κυβέρνησής του. Του είπε, εν ολίγοις, πως αυτό είναι θέμα του Βρετανικού Μουσείου υπενθυμίζοντάς του πως η νομοθεσία της χώρας του απαγορεύει την εξαγωγή καλλιτεχνικών θησαυρών. Αυτός θα ήταν ο απολογισμός της συνάντησης στα μέσα ελληνικού ενδιαφέροντος. Αμφιβάλλω αν ο απόηχός της θα είχε φτάσει ώς τις βρετανικές εφημερίδες ή το BBC. Ευτυχώς όμως ο κ. Σούνακ ανέλαβε την πρωτοβουλία να την αναβαθμίσει. Και η συνάντηση που δεν έγινε μετετράπη σε ένα οιονεί διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ δύο συμμάχων χωρών. Ο Bρετανός πρωθυπουργός δεν δέχθηκε να συζητήσει με τον Ελληνα ομόλογό του το επίδικο ζήτημα των καλλιτεχνικών θησαυρών που απέσπασε βιαίως από το μνημείο ο λόρδος Eλγιν. Φοβήθηκε μήπως ο Μητσοτάκης του έκανε καμιά δύσκολη ερώτηση στην οποία δεν θα μπορούσε να απαντήσει; Oπως για παράδειγμα πότε άρχισε και πότε τελείωσε η οικοδόμηση του Παρθενώνα; Ή μήπως κάτι χειρότερο, απαγωγή, εγκλεισμός στα υπόγεια της Ντάουνινγκ Στριτ ώσπου να αναγκασθεί να ομολογήσει ότι τα γλυπτά ανήκουν στην Ελλάδα; Τα υπόλοιπα περί αλαζονείας τα ακούω βερεσέ. Ο κ. Σούνακ φοβήθηκε τη συζήτηση για το θέμα. Ο φόβος κρύβει αδυναμία και ίσως κάποια ενοχή. Αν όμως ο πρωθυπουργός της μεγάλης χώρας φοβάται να συζητήσει το θέμα των γλυπτών τότε πώς στέκεται απέναντι στα άλλα, τα πιο σημαντικά ζητήματα;
Ο κ. Σούνακ έκανε ένα μεγάλο δώρο και στον κ. Μητσοτάκη και στην Ελλάδα. Αν το είχε σχεδιάσει η ελληνική πλευρά δεν θα μπορούσε να το έχει σχεδιάσει καλύτερα. Η υπόθεση της επανένωσης των γλυπτών του Φειδία με τον Παρθενώνα έπειτα από χρόνια παραμονής της στα αρχεία της ρουτίνας ξαναβγήκε στο προσκήνιο. Και μάλιστα με συνθήκες ευνοϊκότερες παρά ποτέ. Και ο αρχηγός των Εργατικών και κατά πάσα πιθανότητα ο μέλλων πρωθυπουργός, σερ Κιρ Στάρμερ και ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου έχουν δηλώσει ότι συζητούν τον δανεισμό των έργων στο Μουσείο της Ακρόπολης. Αν προχωρήσει η υπόθεση η ελληνική πλευρά θα πρέπει να εντοπίσει την προσοχή της στους όρους του δανεισμού και να παραμερίσει το θέμα της ιδιοκτησίας που μόνον σε αδιέξοδα οδηγεί. Πάντως όπως και να ‘ναι οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Σούνακ. Προτείνω μάλιστα αν και όταν η υπόθεση προχωρήσει να τον χρίσουμε επίτιμο δημότη της πόλεως των Αθηνών για να μη μας περάσει για τίποτε αχάριστους.
