Η συμπεριφορά του Βρετανού πρωθυπουργού απέναντι στον Ελληνα ομόλογό του ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη, πρωτίστως για τους Βρετανούς. Συμπλεγματική, πέρα από τις συνηθισμένες πρακτικές που χαρακτηρίζουν επαφές τόσο υψηλού επιπέδου. Δεν γνωρίζω αν αυτό το γεγονός θα επηρεάσει τις ελληνοβρετανικές σχέσεις, οι οποίες –είναι αλήθεια– τα τελευταία χρόνια δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς βρετανικά συμφέροντα δεν συμμετέχουν σε κανένα μεγάλο deal. Το γεγονός πως παραδοσιακά η βρετανική πολιτική έδειχνε μονόπλευρο ενδιαφέρον για την Τουρκία είναι μια από τις αιτίες για αυτή την κατάσταση.
Φαντάζομαι τι μπορεί να συμβεί αν μια παρόμοια ανοίκεια συμπεριφορά, όπως του Βρετανού πρωθυπουργού, έρθει και καθίσει σε σχέσεις ήδη επιβαρυμένες με χρόνια ανεπίλυτα προβλήματα. Σκέφτομαι τι θα συμβεί αν ο Τούρκος πρόεδρος κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα προκαλέσει, όπως προκάλεσε και το 2017. Πριν από λίγες ημέρες το έκανε στο Βερολίνο προσβάλλοντας ευθέως τον Γερμανό καγκελάριο, ο οποίος είτε από ευπρέπεια είτε γιατί αιφνιδιάστηκε, δεν σήκωσε το γάντι. Υποθέτω πως η επίσκεψη είχε προετοιμαστεί στην εντέλεια από τους συνεργάτες των δύο ηγετών κι όμως δεν κύλησε όπως σχεδιάστηκε, διότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι σολίστας. Είναι παρορμητικός, αυτοσχεδιάζει και κυρίως επιδιώκει να παίρνει από κάθε επαφή αυτό που θέλει, στέλνοντας το μήνυμα πως είναι παίκτης παγκο-σμίου επιπέδου.
Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι σολίστας. Είναι παρορμητικός, αυτοσχεδιάζει και κυρίως επιδιώκει να παίρνει από κάθε επαφή αυτό που θέλει, στέλνοντας μήνυμα πως είναι παίκτης παγκοσμίου επιπέδου.
Με την πατρίδα μας υπάρχουν πολλά μέτωπα στα οποία μπορεί να «κτυπήσει» ο Τούρκος πρόεδρος, με τη δεδομένη αμετροέπειά του. Υπάρχει μια σοβαρή πιθανότητα, λόγω συγκυρίας, ενώπιον του Ελληνα πρωθυπουργού να ξεσπάσει στο γνωστό αντισημιτικό παραλήρημα, όπως έπραξε στη Γερμανία, κάτι που αναμφίβολα θα φέρει σε δύσκολη θέση τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς με το Ισραήλ οι σχέσεις μας έχουν προσλάβει στρατηγικό χαρακτήρα. Δηλαδή η επίσκεψή του είναι υψηλού κινδύνου;
Επειδή ο Ταγίπ Ερντογάν έχει την ατζέντα του, ουδείς γνωρίζει τι θα πει πέραν των όσων έχουν προετοιμάσει οι δύο αντιπροσωπείες. Γιατί σίγουρα θα παίξει το σόλο του και η ελληνική κυβέρνηση ας είναι προετοιμασμένη γι’ αυτό. Αν η επίσκεψη δεν κυλήσει σε ήρεμα νερά θα δικαιώσει όλους αυτούς που υποστηρίζουν πως καλό θα ήταν να είχε αποφευχθεί.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να μη συζητά με την Τουρκία. Το θέμα είναι τι λέει. Και μέχρι στιγμής η κυβέρνηση δεν απομακρύνθηκε από τις πάγιες εθνικές θέσεις. Εχει δώσει εξετάσεις επί του πεδίου και αρίστευσε. Για να είμαστε ρεαλιστές, προφανώς τα προβλήματα υψηλής πολιτικής δεν πρόκειται ποτέ να λυθούν διότι δεν υπάρχουν κοινοί τόποι ούτε διάθεση για αλυσιτελείς συμβιβασμούς. Αν υπήρχαν, θα είχαν αξιοποιηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Το ανησυχητικό γεγονός είναι ότι οι διαφορές, όχι απλώς συντηρούνται, αλλά και επαυξάνονται συν τω χρόνω. Διά ταύτα: το maximum των προσδοκιών είναι τα ήρεμα νερά, όπως συμβαίνει τους τελευταίους εννέα μήνες. Δεν είναι και λίγο.
