Με δύο παρεμβάσεις του –η μία στην «Καθημερινή της Κυριακής» (26.11)– ο πρώην πρωθυπουργός κατέθεσε, ως ώφειλε, τους προβληματισμούς του τόσο για τα εθνικά θέματα όσο και για το ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν ανήκει στην Κεντροαριστερά ούτε στη Σοσιαλδημοκρατία. Εκφράζει την ιστορική και παραδοσιακή βάση της Νέας Δημοκρατίας, που κράτησε στα δύσκολα μνημονιακά χρόνια την πατρίδα μας όρθια. Με απλά λόγια, χωρίς αυτό το συμπαγές 30% δεν θα υπήρχε το σημερινό θριαμβευτικό 40,5%.
Θέλησε να εκφράσει τους προβληματισμούς όχι απλώς των συντηρητικών πολιτών, αλλά και όλων αυτών που βλέπουν τη λαίλαπα της πολιτικής ορθότητας να σαρώνει τα πάντα.
Αυτή η παραδοσιακή βάση έχει πολύ συγκεκριμένες ιδεολογικές συντεταγμένες, τόσο στα εθνικά ζητήματα όσο και στα επίμαχα κοινωνικά θέματα, που ξεπετάχθηκαν μέσα από τον κλωβό της πολιτικής ορθότητας. Εχει τις επιφυλάξεις της και τις ανησυχίες της, καθώς βλέπει πως οι αξίες με τις οποίες διαπαιδαγωγήθηκαν γενιές Ελλήνων, όχι απλώς τίθενται υπό αμφισβήτηση, αλλά γίνεται απόπειρα να αποδομηθούν. Ας μην ξεχνάμε πως η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας είναι το πάντρεμα του συντηρητικού χώρου με το μεταρρυθμιστικό Κέντρο, κάτι που απαιτεί την τήρηση των ισορροπιών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αν το καράβι γείρει προς τη μια μεριά υπάρχει ο φόβος να υπάρξουν δυσάρεστες πολιτικές συνέπειες. Τη στιγμή που σχεδόν όλη η Ευρώπη βαδίζει προς τα δεξιά, με πρωταγωνιστές πολιτικούς έντονα ευρωσκεπτικιστές και αντισυστημικούς –αποτέλεσμα και της αφελούς πολιτικής των ανοικτών συνόρων και της πολυπολιτισμικότητας–, στην Ελλάδα κυριαρχεί καθολικά ένα ευρωκεντρικό, φιλελεύθερο, κεντροδεξιό κόμμα. Γιατί; Διότι η ηγεσία του τηρεί, μέχρι στιγμής, τις απαιτούμενες ισορροπίες μεταξύ των δύο μεγάλων συνιστωσών που συγκροτούν την παράταξη.
Μιλώντας πάντα πολιτικά, είναι προτιμότερο για την ευστάθεια του πολιτικού μας συστήματος, οι συντηρητικοί πολίτες να εκφράζονται μέσα από μια μεγάλη, συστημική, φιλοευρωπαϊκή παράταξη, παρά να στεγαστούν σε κόμματα αμφιβόλου σοβαρότητας, με περίεργες εξαρτήσεις και ακραίες συμπεριφορές. Ο Αντώνης Σαμαράς θέλησε να εκφράσει τους προβληματισμούς, όχι απλώς των συντηρητικών πολιτών, αλλά και όλων αυτών που βλέπουν τη λαίλαπα της πολιτικής ορθότητας να σαρώνει τα πάντα. Σήμερα μπορεί να ειρωνευόμαστε την ακρότητα του γονέα 1 και γονέα 2, αλλά στο εγγύς μέλλον μπορεί να είναι ο κανόνας.
