Οταν ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε το νέο κόμμα με την επωνυμία Ποτάμι, γράφαμε σε τούτη εδώ τη στήλη ότι «εγχειρήματα σαν αυτό είναι απλώς η έκφραση αυτής της ανάγκης για αλλαγή, κάτι που δεν μπορούσε να γίνει την προηγούμενη περίοδο του πελατειακού συστήματος, όταν ο κομματικός σωλήνας ήταν η μόνη δίοδος ανέλιξης στην πολιτική. Μπορεί να υπάρξουν κι άλλα εγχειρήματα και καλά θα είναι να κινητοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι νέοι άνθρωποι για να αλλάξουν όλα αυτά που τους πληγώνουν».
Σημειώναμε δε ότι «όσοι δεν είναι κακόπιστοι πρέπει να ευχηθούν “καλή επιτυχία στο Ποτάμι”. Οχι για τις ευρωεκλογές που έρχονται. Αλλά στο εγχείρημα να μπολιαστεί ένα αρτηριοσκληρωτικό πολιτικό σύστημα με νέες ιδέες και νέους ανθρώπους» («Να το πάρει το ποτάμι;», 26.2.2014). Το εγχείρημα πέτυχε. Οχι εκλογικώς, αλλά μπόλιασε το πολιτικό σύστημα με νέες ιδέες και ανθρώπους· οι μισοί είναι στη νέα Νέα Δημοκρατία.
Δέκα χρόνια μετά, κάτι καινούργιο επιχειρείται στον χώρο της Αριστεράς. Αντιμετωπίζεται από κάποιους με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο που είχε αντιμετωπιστεί το Ποτάμι, με την έκφραση «Τίναφταρε;». Οπως τότε κάποιοι είχαν στρίψει κατά 90 το πρώτο λογότυπο του Ποταμιού και το παρουσίαζαν σαν λεκάνη τουαλέτας που τρέχει το καζανάκι, έτσι και τώρα πολλά έχουν να πουν για το λογότυπο της Νέας Αριστεράς. Το πιο εντυπωσιακό δε, είναι ότι τα λένε πρώην Ποταμίσιοι, κάποιοι που είδαν το φως το αληθινό στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Προφανώς θεωρούν τον κ. Θεοδωράκη κάτι σαν τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Δεν γνωρίζουμε τι θα κάνει το εγχείρημα των ένδεκα. Δεν μπορούμε να προφητεύσουμε ούτε την εκλογική απήχηση που θα έχει ούτε αν καταφέρει να «μπολιάσει ένα αρτηριοσκληρωτικό πολιτικό σύστημα με νέες ιδέες και νέους ανθρώπους». Ας ευχηθούμε το δεύτερο, ελπίζοντας ότι θα υλοποιηθεί η υπόσχεση του κ. Αλέξη Χαρίτση για πολιτική αντιπαράθεση χωρίς τοξικότητα. Πρωτίστως ελπίζουμε ότι θα έρθει κάποια ισορροπία στον δημόσιο διάλογο. Πριν από λίγα μόλις χρόνια οποιαδήποτε πρωτοβουλία εκ δεξιών του ΣΥΡΙΖΑ ήταν «νεοφιλελεύθερη» και εξ αυτού του λόγου εξοβελιστέα· εδώ, μέχρι και ο κ. Κώστας Σημίτης είχε βαφτιστεί ως ο εκκινητής του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα.
Διά της απαξιώσεως απόψεων και εγχειρημάτων ο δημόσιος διάλογος έχασε πολλές χρήσιμες πτυχές, που ίσως θα μπορούσαν να σταματήσουν τη χρεοκοπία. Τώρα κάτι ανάλογο γίνεται με οποιαδήποτε πρωτοβουλία ή θέση εμφανίζεται στα αριστερά. Αφιονισμένοι της άλλης πλευράς απαξιώνουν ό,τι καινούργιο πάει να φτιαχτεί. Και είναι κρίμα…
* Νεολογισμός συντηρητισμού, που παράγεται από τη φράση «τι είναι αυτά, ρε;».
