Να δεχθούμε αυτό που λέει η κυβέρνηση: ότι η μήτρα του κακού της οπαδικής βίας είναι τα ίδια τα γήπεδα. Η κυβέρνηση όμως δεν παύει να επαναλαμβάνει ότι τα εγκληματικά στοιχεία στα γήπεδα δεν είναι παρά μια εξαιρετικά μικρή μειοψηφία, σε αντίθεση με τα εκατομμύρια των υγιών φιλάθλων. Ομως, γιατί τότε προβαίνει σε οριζόντια απαγόρευση προσέλευσης όλων των φιλάθλων έως τις 12 Φεβρουαρίου;
Η απόφαση αυτή μοιάζει περισσότερο με κίνηση εντυπωσιασμού παρά ουσίας. Επιπλέον, είναι και άδικη διότι έτσι πλήττονται πρωτίστως οι απλοί φίλαθλοι, που έχουν ήδη προπληρώσει –και μάλιστα αδρά– ηλεκτρονικά εισιτήρια διαρκείας. Είναι οι περισσότεροι και είναι οι μόνοι που δεν φταίνε σε τίποτα.
Είναι άδικη απόφαση, ειδικά αν αποδειχθεί ότι τα άλλα παράλληλα μέτρα που η κυβέρνηση προωθεί (όπως οι κάμερες εντός των γηπέδων, ο έλεγχος ταυτοπροσωπίας κ.ά.) δεν εφαρμοστούν – όπως δεν έχουν εφαρμοστεί επί της ουσίας οι ισχύοντες νόμοι (από καμία κυβέρνηση).
Το να είναι άδικη, όμως, είναι το λιγότερο. Το χειρότερο είναι να αποδειχθεί αναποτελεσματική. Επί του παρόντος αδυνατούμε να δούμε πώς και με ποιον τρόπο θα συμβάλει αυτή η απόφαση στην πάταξη της οπαδικής βίας.
Ο Αλκης Καμπανός δολοφονήθηκε εκτός γηπέδου. Ο Μιχάλης Κατσουρής το ίδιο. Και στις δύο περιπτώσεις δεν γινόταν καν αγώνας. Ο 31χρονος αστυνομικός χτυπήθηκε 500 περίπου μέτρα μακριά από το «Μελίνα Μερκούρη» στου Ρέντη.
Είναι πολύ θετικό που εντοπίστηκε τόσο γρήγορα ο φυσικός αυτουργός της δολοφονικής επίθεσης στου Ρέντη, τώρα όμως η ουσία βρίσκεται στο να εντοπιστούν οι ηθικοί αυτουργοί.
Εάν αυτό καταστεί εφικτό, μια μεγάλη απορία είναι αν οι έρευνες που θα ακολουθήσουν στη συνέχεια φτάσουν πραγματικά στον πυρήνα του προβλήματος. Δηλαδή, αυτοί που όπλισαν τον 18χρονο και τον διέταξαν να πετάξει τη φωτοβολίδα, να πουν ποιοι τους επιστράτευσαν, ποιοι τους έδωσαν την εντολή να γίνει αυτή η μαζική, φονική επίθεση. Εκεί θα κριθεί η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης.
Κανένα πρωτάθλημα, κανένας αθλητικός αγώνας και καμία ομάδα δεν αξίζει περισσότερο από τη ζωή ενός νέου ανθρώπου, που αυτή τη στιγμή παλεύει στην Εντατική επειδή έκανε τη δουλειά του. Αυτός όμως είναι ένας παραπάνω λόγος για την πολιτεία να αντιμετωπίσει σοβαρά την οπαδική βία. Οι οριζόντιες απαγορεύσεις δεν οδηγούν πουθενά. Εκτός κι αν κάνουμε την πικρή παραδοχή ότι αδυνατούμε, ως κράτος και ως κοινωνία, να οργανώσουμε αναίμακτα αγώνες ή πρωτάθλημα.
