Ας πούμε ότι ένα ή δύο χιλιόμετρα είναι πολύ περπάτημα για τους βλαστούς μας. Αλλά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κατερίνα Νοτοπούλου και του ΚΚΕ κ. Γιάννης Δελής, που έκαναν την ερώτηση για τις συγχωνεύσεις των σχολείων, δεν διευκρίνισαν: στα πόσα μέτρα πρέπει να βρίσκεται κάθε σχολείο από κάθε παιδί; Σε πεντακόσια; Δίπλα σε κάθε σπίτι; Στην ίδια πολυκατοικία;
Η φασαρία ξεκίνησε από μια αποστροφή της υφυπουργού Παιδείας κ. Δόμνας Μιχαηλίδου, που απάντησε στη Βουλή: «Τι λέτε και οι δύο και καταλαβαίνω ότι συμφωνείτε σε αυτό; Οτι έχουμε δύο ή τρία σχολεία στα οποία τα παιδιά θα χρειαστεί να περπατούν ένα ή δύο χιλιόμετρα την ημέρα και αυτό είναι πάρα πολύ. Δεν θα κάνω επίκληση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος λέει ότι είναι καλό και σωστό να περπατούμε όλοι οκτώ χιλιόμετρα τη μέρα» (11.12.2023). Βεβαίως είπε και άλλα, για τα πλεονεκτήματα που έχουν στη μάθηση οι μεγαλύτερες σχολικές μονάδες, αλλά αυτά είναι τα ουσιαστικά. Δεν είναι γαργαλιστικά, ώστε να γίνουν είδηση…
«Εξοργιστική δήλωση: “Το περπάτημα κάνει καλό”» σχολίασε πρωινή εφημερίδα, παρέα με άλλα τρολ του Διαδικτύου. Η κ. Νοτοπούλου –παλιά καραβάνα στα κοινωνικά δίκτυα– έγραψε για «αλαζονεία & την υπεροψία της κυβέρνησης της #ΝΔ» και το Τwitter πήρε φωτιά.
Δεν είδαμε ανάλογη αντίδραση όταν προ ημερών ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού PISA, στον οποίο πάτωσαν οι Ελληνες μαθητές. Στα μαθηματικά, η Ελλάδα κατατάχθηκε στη 44η θέση. Στην κατανόηση κειμένου, στη 41η θέση. Στις φυσικές επιστήμες, στη 44η θέση. Δεν φταίνε οι μαθητές. Τα ελληνικά ιδιωτικά σχολεία πέτυχαν πολύ υψηλότερα αποτελέσματα, όχι μόνο σε σχέση με τα δημόσια, αλλά και με τον μέσο όσο των χωρών που συμμετέχουν («Καθημερινή», 12.12.2023).
Το περίεργο είναι ότι κάθε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο έχει ένα κτιριακό συγκρότημα και τα παιδιά μεταφέρονται πολλάκις από δεκάδες χλμ. μακριά. Παρ’ όλα αυτά, μαθαίνουν καλύτερα. Ισως επειδή στα ιδιωτικά δεν μετράνε τις αποστάσεις, αλλά την οργάνωση της μάθησης. Ενα μεγάλο σχολείο έχει εκπαιδευτικούς κάθε ειδικότητας, τα παιδιά ανακαλύπτουν περισσότερες περιοχές μάθησης, κοινωνικοποιούνται περισσότερο. Ετσι κατανοούν καλύτερα τα κείμενα (δημόσια 435, ιδιωτικά 504), έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια στα μαθηματικά (δημ. 426, ιδ. 498), ξέρουν περισσότερα για τις φυσικές επιστήμες (δημ. 437, ιδ. 504).
Είπαμε: αν είχαμε δημιουργική αντιπολίτευση θα μας έλεγαν «τα 2.000 μέτρα απόσταση είναι πολλά, κάντε το 500». Αν είχαμε σοβαρή αντιπολίτευση, θα μετρούσαν τις αποδόσεις κάθε σχολείου και όχι τις αποστάσεις. Ετσι ώστε να κάνουν τα δημόσια καλύτερα…
