Η κάλυψη των εν χηρεία επισκοπικών θρόνων στις μητροπόλεις Θεσσαλονίκης, Φλώρινας και Παραμυθίας με νέους στην ηλικία και εμφορούμενους από σύγχρονες ιδέες ιεράρχες δείχνει ότι τα «παράθυρα» της Εκκλησίας ανοίγουν για να μπει στο «ιερό» φρέσκος αέρας.
Τα πρώτα μηνύματα που εξέπεμψαν άμα τη εμφανίσει τους ήταν άκρως ενθαρρυντικά. Δείχνουν να έρχεται στα καίρια πόστα της Εκκλησίας μια νέα γενιά ρασοφόρων ηγετών, μορφωμένων, ικανών να διαβάζουν τις αγωνίες της κοινωνίας, να μιλούν στην ψυχή των νέων, να αγκαλιάζουν τους αδύναμους και πάσχοντες, να βλέπουν τη μεγάλη εικόνα της ζωής.
Ετυχε να συμμετάσχω, από κοινού με τον Θεσσαλονίκης Φιλόθεο, σε ημερίδα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ για τα fake news και την Εκκλησία.
Δεν δίστασε να θέσει τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων, να μιλήσει δηλαδή ανοιχτά για παραπληροφόρηση που εκπορεύεται (και) από τον «οίκο του Θεού», προς εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων, και να κρούσει γενικότερα τον κώδωνα του κινδύνου για το φαινόμενο των fake news που καλπάζει στη δημόσια σφαίρα, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Προκάλεσε ιδιαίτερα θετική εντύπωση, αλλά και έκπληξη, ο νέος (και στην ηλικία) μητροπολίτης διανθίζοντας την ομιλία του στην τελετή ενθρόνισης, παρουσία χιλιάδων πιστών και εκπροσώπων των Αρχών, με στίχους του Γιώργου Σεφέρη και του Νίκου Πορτοκάλογλου – πρωτάκουστα για τον «χώρο» πράγματα.
Μοναδική περίπτωση χαρισματικού ηγέτη ή αρχίζει να προβάλλει στον ορίζοντα ένα νέο, πιο φωτεινό, πρόσωπο της Εκκλησίας;
Μια δεύτερη εμπειρία, αυτή τη φορά με τον νέο μητροπολίτη Παραμυθίας Σεραπίωνα, λίγες ημέρες μετά, ίσως δίνει μια απάντηση στο ερώτημα.
Αμέσως μετά την ενθρόνισή του δέχτηκε έναν 93χρονο, ο οποίος έχει αποδυθεί σε μακροχρόνιο αγώνα για τη διάσωση μιας παλαιάς εκκλησίας, στον ορεινό όγκο της περιοχής – προσπάθεια που παρακολουθώ δημοσιογραφικά.
Βρεθήκαμε απέναντι σε έναν νέο άνθρωπο, καταδεκτικό, εξαιρετικό συζητητή, πρόθυμο να ακούσει.
Ενδεικτικό: έσκυψε ο ίδιος και μάζεψε από το πάτωμα τα χαρτιά που έπεσαν από τα χέρια κάποιου υπαλλήλου.
Το ρεπορτάζ λέει ότι και ο τρίτος της νέας «φουρνιάς», Ειρηναίος, στη Φλώρινα, μητρόπολη με ιστορικό συντηρητισμού, όπως και η Θεσσαλονίκη, σκόρπισε από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας του ενθουσιασμό στην τοπική κοινωνία. Οι νέοι ιεράρχες μπορεί να άκουσαν το «ευλογημένος ο ερχόμενος», αλλά ξέρουν και έχουν επίγνωση των δυσκολιών.
Οι (ισχυρές) δυνάμεις της αδράνειας θα επιχειρήσουν να τους «σφιχταγκαλιάσουν» και να τους κρατήσουν καθηλωμένους – αλλά δεν πρέπει να απογοητεύσουν την κοινωνία που ελπίζει σε φωτισμένους ηγέτες.
