Η ελληνική κοινωνία ωριμάζει. Ο συντηρητικός πυρήνας παραμένει –αυτό, εξάλλου, δεν χαρακτηρίζει μόνο την ελληνική επικράτεια– αλλά τα ποσοστά των πολιτών που «βλέπουν» και αντιλαμβάνονται μια ευρύτερη γκάμα θεμάτων, από την οπαδική βία μέχρι τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριών, συνθέτουν μια υπολογίσιμη δύναμη. Στην προχθεσινή δημοσκόπηση της Pulse, εκτός από την εκτίμηση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης, διαπιστώνει κανείς και ζυμώσεις εν εξελίξει. Oπως ότι: το 81% θεωρεί πως το φαινόμενο της οπαδικής βίας αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου κοινωνικού ζητήματος· το 45% τοποθετείται θετικά στο θέμα του πολιτικού γάμου των ομοφύλων ζευγαριών· το 54% δεν αντιτίθεται στη λειτουργία μη κρατικών ανώτατων ιδρυμάτων.
Κανένα από αυτά τα ποσοστά δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτόχρημα ταιριαστό με το προφίλ της κοινωνίας, τουλάχιστον από τα σήματα που εκπέμπει κατά καιρούς. Σύμβολα, όπως η οικογένεια αλλά και η αποκλειστική κυριότητα του κράτους στα ΑΕΙ, αποκτούν διασταλτική ερμηνεία. Η χρωματική γκάμα περιλαμβάνει και το ροζ, εκτός από το αυστηρά μαύρο/άσπρο ή γαλάζιο/λευκό. Η κινητικότητα των ιδεών οφείλεται στη διεύρυνση του δημόσιου διαλόγου –και μέσω ενός μέρους των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ– όπως και στην προσωπική και πολιτική τόλμη προσώπων, που υφίστανται το κόστος μιας άποψης η οποία πηγαίνει αντίθετα στο ρεύμα.
Και, βέβαια, στη μετωπική σύγκρουση με τη διεθνή πραγματικότητα. Η ταχύτητα των αλλαγών όσο ενισχύει άλλο τόσο παρασύρει οχυρά εμμονών και ιδεοληψιών. Μπορεί η στιγμή να είναι ευαίσθητη. Να χρειάζεται χειρουργική προσοχή, για να μη γείρει η πλάστιγγα προς την κλειστοφοβική και συντηρητική πλευρά που καμουφλάρει τους φόβους και την καθήλωση, προτάσσοντας πολλαπλώς και αποκαλυπτικά τραυματισμένες στον χρόνο αξίες. Η οικογενειακή βεντάλια ανοίγει και γίνεται πιο συμπεριληπτική, πατρίδα δικαιούνται και οι ανά τον κόσμο ανέστιοι, όχι με δική τους υπαιτιότητα, η θρησκεία μπορεί να φανεί πολύ αποφασιστική και υποστηρικτική όταν, όπως ο Πάπας Φραγκίσκος, επιτρέπει επισήμως πλέον στους καθολικούς ιερείς να ευλογούν ομόφυλα ζευγάρια.
Μπορεί η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος να εκφράζει την αντίθεσή της με τον (θρησκευτικό, όχι τον πολιτικό) γάμο των ομοφύλων, επαφίεται στην πολιτεία, όμως, να θεσμοθετεί χωρίς πάθη, αφουγκραζόμενη με προσοχή την κοινωνία. Και παρακολουθώντας τη μεγάλη εικόνα, τον κόσμο σε κίνηση.
