Ενα ορμητικό κύμα αλλαγών. Αυτό προσδιόρισε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ως κυρίαρχη απαίτηση των καιρών. Ελάχιστοι θα διαφωνήσουν. Η καθημερινότητα απέχει πολύ από το να είναι ιδανική. Και έχει παρέλθει η εποχή των διαπιστώσεων. Οτι έχουμε πρόβλημα με την ακρίβεια, το γνωρίζουμε. Οτι το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει ανάγκη από καίριες παρεμβάσεις, είναι κοινός τόπος. Οτι η Παιδεία, παρά τις συνεχείς μεταρρυθμίσεις, δεν μπορεί να ορθοποδήσει, είναι κι αυτό γνωστό. Οτι η γραφειοκρατία εξακολουθεί να ορθώνει εμπόδια όπου βρίσκει χώρο, το βιώνουμε. Οτι οι καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης λειτουργούν σαν διαρκές βραχυκύκλωμα, έχει από καιρό εμπεδωθεί.
Ο πρωθυπουργός αποχαιρέτησε το 2023 ως τον επίλογο της επώδυνης οικονομικής κρίσης, αναδεικνύοντας την αυγή μιας νέας εποχής με «προίκα» την ανάκτηση επενδυτικής βαθμίδας, τους ρυθμούς ανάπτυξης, τη μείωση της ανεργίας, την ενίσχυση του εισοδήματος.
Η οικονομική κρίση, ωστόσο, είχε συνοδευτεί από επώδυνες διαπιστώσεις για την ανάγκη ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς, προκειμένου όχι μόνο να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της, αλλά να απομακρυνθεί ο διαρκής κίνδυνος υποτροπής, διολίσθησης σε μια νέα κρίση. Σε τομείς όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Δικαιοσύνη, η φορολογική πολιτική, ο εξορθολογισμός του δημόσιου τομέα, η αντιμετώπιση της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας. Και μόνο ο όρος «μεταρρυθμίσεις» δαιμονοποιήθηκε την περίοδο της κρίσης, κυρίως εξαιτίας των αντιστάσεων από οργανωμένες ομάδες που έβλεπαν σε κάθε προσπάθεια υλοποίησής τους να ελλοχεύει ο κίνδυνος απώλειας κεκτημένων. Κι όσες από αυτές προχώρησαν, στην πλειονότητά τους υλοποιήθηκαν με το ζόρι από ένα απρόθυμο πολιτικό προσωπικό, που συχνά αντιμετώπισε την κρίση ως ευκαιρία για κατάκτηση και νομή της εξουσίας και όχι ως επώδυνη πραγματικότητα που πρέπει να αλλάξει για να προχωρήσει η χώρα.
Η πρόκληση για την κυβέρνηση στην αρχή του νέου έτους είναι μεγάλη. Με την οικονομική κρίση να θεωρείται ότι έχει κάνει τον κύκλο της, οι λαϊκιστικές αντιμεταρρυθμιστικές σειρήνες δεν έχουν ερείσματα και, όπως αποδεικνύει ο κατακερματισμός της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση έχει το περιθώριο «να σπάσει αυγά» και να συγκρουστεί με συμφέροντα και παθογένειες. Ενα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων της την επέλεξε προσδοκώντας ακριβώς αυτό. Ας ελπίσουμε ότι ο απολογισμός του 2024 δεν θα περιορίζεται σε επανάληψη διαπιστωμένων παθογενειών, αλλά θα περιέχει και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Καλή Χρονιά!
