Σύμφωνα με τα στοιχεία της πρώτης δημοσκόπησης (εταιρεία ALCO) του νέου χρόνου, το 49% των πολιτών διάκειται αρνητικά στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, έναντι του 35% που τον αντιμετωπίζει θετικά. Υψηλό αυτό το 49%, αλλά όχι αμελητέο και το 35% για ένα ζήτημα που για πρώτη φορά εισάγεται στον δημόσιο διάλογο. Η μέτρηση γίνεται πιο ενδιαφέρουσα όταν από αυτήν προκύπτει ότι το 58% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας λέει «όχι» στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών έναντι ενός 28% που λέει «ναι». Θα έλεγα πως και αυτό το εύρημα δεν ξενίζει. Η παραδοσιακή βάση του κυβερνώντος κόμματος, ο ιστορικός κορμός του, κινείται περί το 30%. Είναι ο σκληρός πυρήνας της Νέας Δημοκρατίας, όπως καταγράφηκε στις εκλογικές αναμετρήσεις της περιόδου των μνημονίων. Αυτό το 58% του 40,5% που έλαβε η Νέα Δημοκρατία στις πρόσφατες εθνικές εκλογές, μας δίνει ένα 23% στο συνολικό εκλογικό σώμα, ποσοστό που υπολείπεται από το παραδοσιακό 30%, αλλά αναμφίβολα αποτελεί μια συμπαγή μάζα με συγκεκριμένα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, μια μάζα διόλου ευκαταφρόνητη.
Ας ξαναπάρουμε από την αρχή το θέμα. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι κόμμα της Κεντροαριστεράς ούτε ένα κόμμα με θολά ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Διαθέτει σαφή ιδεολογικά σύνορα, τα οποία μπορεί να είναι ευρέα, όμως είναι ευκρινή από τους πάντες, εκτός από τους φανατισμένους που προσεγγίζουν τη φυσιογνωμία της βλακωδώς και αντιφατικά. Μια είναι νεοφιλελεύθερη, την άλλη είναι ακροδεξιά.
Η Ν.Δ. διαθέτει σαφή ιδεολογικά σύνορα, τα οποία μπορεί να είναι ευρέα, όμως είναι ευκρινή από τους πάντες, εκτός από τους φανατισμένους.
Το ζητούμενο για τον πρωθυπουργό, ο οποίος πήρε επάνω του το ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, είναι κατά πόσον αυτός ο νόμος θα επηρεάσει την εκλογική συμπεριφορά αυτού του 58%, το οποίο βεβαίως με το άνοιγμα του διαλόγου και τη διευκρίνιση των επίμαχων σημείων της τεκνοθεσίας μπορεί να μειωθεί. Κατά τη γνώμη μου, το μείζον για την κυβέρνηση δεν είναι η επίδραση αυτού του νόμου στο εκλογικό αποτέλεσμα ούτε η συμπεριφορά των βουλευτών στη διαδικασία της ψηφοφορίας στη Βουλή. Υποθέτω πως ο πρωθυπουργός θα τους αποδεσμεύσει από την κομματική πειθαρχία και θα ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Για δε το εκλογικό αποτέλεσμα, η προαναφερθείσα δημοσκόπηση έδειξε πως η οικονομία και οι αντοχές της τσέπης των πολιτών είναι ο αποφασιστικός παράγοντας που διαμορφώνει την εκλογική τους προτίμηση. Αλλωστε, στις ευρωεκλογές όλα δείχνουν πως ο κύριος αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας –με τα σημερινά δεδομένα– θα είναι η αποχή.
Το μεγάλο πρόβλημα του πρωθυπουργού βρίσκεται στην ψήφο των μελών του υπουργικού συμβουλίου, διότι δεν νοείται υπουργός να καταψηφίζει κυβερνητικό νομοσχέδιο. Αν διαφωνεί, παραιτείται ή αποπέμπεται. Τι θα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Θα θυσιάσει μέλη του υπουργικού συμβουλίου για έναν νόμο με συμβολική σημασία, αναμφίβολα ισχυρή, καθώς τα πάντα ρυθμίζονται από το σύμφωνο συμβίωσης και τον ισχύοντα νόμο περί υιοθεσίας;
