Οι ακροδεξιοί δεν κολλάνε στα προσχήματα· λένε ευθέως ότι η ισότητα δεν είναι για όλους· εκφράζουν το οπισθοδρομικό τους πνεύμα αναλαμβάνοντας και το κόστος του οπισθοδρομικού τους λόγου. Δεν θα περίμενε κανείς από τους Σπαρτιάτες ή την Ελληνική Λύση να ψηφίσουν το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, όπως δεν θα περίμενε από αυτούς να διεκδικήσουν και φιλελεύθερα εύσημα. Το πρόβλημα προκύπτει στους λιγότερο ξεκάθαρους ιδεολογικά χώρους, της Δεξιάς και της Κεντροδεξιάς: εκεί όπου ο φιλελευθερισμός συμπλέκεται ασαφώς με τον συντηρητισμό, σε ένα κοκτέιλ πολυτασικότητας το οποίο μπορεί να φαίνεται ανώδυνο όταν το διακύβευμα είναι η οικονομία, αλλά αποδεικνύεται δηλητηριώδες όταν αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κατάσταση που επικρατεί αυτές τις ημέρες στη Ν.Δ. είναι ενδεικτική: ενόψει του νομοσχεδίου για τους ομόφυλους γάμους, τα αυτιά μας θυμήθηκαν το ηχόχρωμα των συντηρητικών φωνών της παράταξης και ξέχασαν εκείνο των προοδευτικών. Ποια είναι, εντέλει, η ταυτότητα του κόμματος και ποιος κάνει κουμάντο σε αυτό;
Λαϊκισμός ως επιχείρημα
Από πολιτικούς της Ν.Δ. που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο ακούμε όχι τόσο επιχειρήματα, όσο συναισθηματικές αναφορές και τσιτάτα φοβικού λαϊκισμού: κάτι προσβλητικές επιπολαιότητες περί γονέων 1 και 2 (λες και το πρόβλημα των πολιτικών είναι η ονοματοδοσία και όχι η ομοφοβία τους), αντιεπιστημονικά κλισέ για έμφυλα γονικά πρότυπα, νομικίστικες κινδυνολογίες, αλλά και μπόλικες σάλτσες περί ηθικής και συνείδησης που, φυσικά, δεν πείθουν κανέναν – ιδίως το δεξιό ακροατήριο, που έχει δει πολλές από τις αρχές του να καταπατούνται από όσους τώρα ψάχνουν για δεξιά παράσημα στις ζωές των γκέι συμπολιτών τους. Ο λόγος που δεν υπάρχει ουσιαστικός αντίλογος στο νομοσχέδιο, παρά μόνο μια στερεότυπη αντιδραστικότητα, είναι ότι το δικαίωμα των ανθρώπων στην οικογένεια είναι αδιαπραγμάτευτο – κι αυτό κατά βάθος το γνωρίζουν και οι ίδιοι οι διαφωνούντες. Ποιες έρευνες έλαβαν χώρα για την καταλληλότητα των ετερόφυλων ζευγαριών πριν παντρευτούν και κάνουν παιδιά, ώστε να επαναληφθούν για τα ομόφυλα; Ποια ανησυχία θα επαληθεύσουν οι «επικίνδυνοι γκέι» που δεν έχει επαληθευτεί ήδη από τους «φυσιολογικούς στρέιτ»; Εν προκειμένω, δεν υπάρχουν διιστάμενες απόψεις· υπάρχουν το αίτημα προόδου και η αντίσταση της προκατάληψης.
Κοινωνική ετοιμότητα
Από μια άλλη μερίδα πολιτικών, λιγότερο συντηρητικών αυτή τη φορά, αλλά όχι αρκετά γενναίων ώστε να δώσουν στα ανθρωπιστικά ζητούμενα την απαραίτητη στήριξη, ακούγεται μία δικαιολογία που αγγίζει τα όρια του φετίχ: «Η κοινωνία δεν είναι έτοιμη». Πρόκειται για ένα στρεψόδικο επιχείρημα δίχως βάση, που επιχειρεί να δώσει ψευδοδημοκρατική νομιμοποίηση στην πολιτική δειλία με μια αυθαίρετη επίκληση στο «κοινό αίσθημα». Ποιος, όμως, και με ποια μέσα αφουγκράστηκε την κοινωνία για να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα; Πότε δήλωσε η κοινωνία ανέτοιμη να αγκαλιάσει την ισότητα των πολιτών της; Η κοινωνία εξέλεξε μια κυβέρνηση που θεωρεί τον εαυτό της φιλελεύθερο· αν δεν μείνει ικανοποιημένη από αυτήν, θα της το δείξει εν ευθέτω χρόνω. Στις δημοκρατίες, η λαϊκή βούληση δεν ερμηνεύεται με μαντεψιές και αφορισμούς, αλλά με εκλογικές διαδικασίες.
Το εύκολο και το σωστό
Σε κάθε περίπτωση, η όλη κουβέντα περί ετοιμότητας της κοινωνίας είναι απολύτως εκτός θέματος. Η κοινωνία μπορεί όντως να μην είναι έτοιμη για την ισότητα στον γάμο. Την ίδια ώρα, μπορεί να μην είναι έτοιμη να αναγνωρίσει την ισότητα των φύλων· μπορεί να μην είναι έτοιμη να πληρώσει τους φόρους της· μπορεί να μην είναι έτοιμη να περιθάλψει πρόσφυγες, να οδηγήσει σύμφωνα με τον ΚΟΚ ή να καταδικάσει απερίφραστα κι εμπράκτως τη σεξουαλική παρενόχληση και τον βιασμό. Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες ενός κράτους θα σέρνονται πίσω από τις μάζες των λιγότερο πεφωτισμένων πολιτών του; Οχι, το ακριβώς αντίθετο: ότι οι υπεύθυνες κυβερνήσεις οφείλουν να οδηγούν τα κράτη των οποίων προΐστανται, στο φως. Οφείλουν να διαχωρίζουν το βολικά συντηρητικό από το άβολα προοδευτικό και να επιλέγουν το δεύτερο, για το καλό των πολιτών τους. Αντίθετα προς ό,τι μπορεί να φαντάζονται ορισμένοι, δημοκρατία δεν σημαίνει ανεξέλεγκτη πλειοψηφία· τι θα συμβεί αν αύριο η πλειοψηφία αποφασίσει ότι η Γη είναι επίπεδη;
Αναβαθμίστε το λογισμικό σας
Κάποιοι βρήκαν έναν άλλο τρόπο να υπεκφύγουν: «Η κοινωνία έχει πιο σοβαρά προβλήματα και ο γάμος των ομοφυλόφιλων δεν είναι προτεραιότητά της». Αυτός ο ισχυρισμός εμπεριέχει μία αντίφαση: από τη μία εκφράζει την άρνηση διευθέτησης ενός ανοιχτού ζητήματος και από την άλλη υποβιβάζει το ζήτημα σε μη ζήτημα. Μα αν ο ομόφυλος γάμος είναι τόσο επουσιώδης, γιατί δεν νομοθετείται να τελειώνουμε; Πόσο λογικό είναι να δημιουργούνται εντάσεις επί ενός θέματος που δεν επηρεάζει την κοινωνία; Παραδόξως, αυτή η οπτική, παρά τον άστοργο χαρακτήρα της, βρίσκεται πιο κοντά στην πραγματικότητα. Κανείς απ’ όσους πολεμούν την ισότητα στον γάμο δεν θα ζημιωθεί από αυτήν. Αυτό που παρακολουθούμε είναι οι σπασμωδικές κινήσεις ενός λογισμικού που χρειάζεται επικαιροποίηση, αλλά φοβάται πως αν την κάνει, θα χάσει δεδομένα. Στο τέλος, πάντως, κανείς δεν μπορεί να αποφύγει το update.
