Ο αγώνας για τη δεύτερη θέση προβλέπεται κάτι παραπάνω από σκληρός. Αγριος. Θα επιτρέπονται όλα τα κτυπήματα, διότι ο τρίτος τελειώνει. Αν είναι το ΠΑΣΟΚ θα αποδειχθεί πως η ηγεσία του είναι ανίκανη να εκμεταλλευθεί την κρίση του χώρου της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τότε, κατά πάσα πιθανότητα, οδεύει προς περαιτέρω συρρίκνωση. Εννοείται πως ο τρίτος, που ενδεχομένως να είναι και τέταρτος, θα περιπέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μια εσωκομματική περιδίνηση. Συνεπώς ο «θάνατός σου η ζωή μου». Ισως έτσι θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε τη βαρύτατη κατηγορία του Στέφανου Κασσελάκη ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης εκβιάζεται. Διότι ως γνωστόν εκβιάζεται κάποιος όταν έχει διαπράξει μια αξιόμεμπτη πράξη. Ο Στέφανος Κασσελάκης προσπερνά το ποιος εκβιάζει τον ηγέτη του ΠΑΣΟΚ –αυτό δεν αφορά την τακτική του– και στέκεται στο θύμα του εκβιασμού δηλώνοντας ευθέως πως έχει μια σκοτεινή πτυχή για την οποία τον εκβιάζουν. Το φιλοθέαμον κοινό θα απολαύσει έναν αγώνα μέχρι τελικής πτώσεως.
Πολλοί σχολιαστές εκτίμησαν ότι με αυτή την προσωπική επίθεση κόβει τις γέφυρες συνεργασίας μεταξύ των δύο κομμάτων. Υπονομεύει τη συγκρότηση της αντιδεξιάς παράταξης που κάποιοι ήδη σχεδιάζουν. Μα αυτό ακριβώς επιδιώκει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Να κάψει αυτό το σενάριο για έναν απλούστατο λόγο: διότι τον αφήνει απέξω. Ο ηγέτης αυτού του σχήματος θα είναι ένα τρίτο πρόσωπο κοινής αποδοχής και ο ίδιος όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης θα έχουν τον ρόλο του κομπάρσου. Ο Στέφανος Κασσελάκης γνωρίζει πως αυτό το μεθοδεύουν τόσο στελέχη του δικού του κόμματος όσο και δύο πρώην αρχηγοί, οι οποίοι θεωρούν το αντιδεξιό μέτωπο που έφερε την ήττα του Κώστα Μπακογιάννη ως υπόδειγμα για τις ευρωεκλογές.
Είναι γεγονός πως Νίκος Ανδρουλάκης και Στέφανος Κασσελάκης πολύ δύσκολα μπορούν να συνεννοηθούν, διότι έχουν εντελώς διαφορετικές καταβολές σε όλα τα επίπεδα.
Είναι γεγονός πως Νίκος Ανδρουλάκης και Στέφανος Κασσελάκης πολύ δύσκολα μπορούν να συνεννοηθούν, διότι έχουν εντελώς διαφορετικές καταβολές σε όλα τα επίπεδα. Ερχεται ο καθένας τους από αλλού και αυτό φαίνεται. Επίσης φαίνεται πως ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει ένα γενικότερο πρόβλημα επικοινωνίας, αν κρίνω και από τον τρόπο που αντιμετώπισε την πρόσκληση του πρωθυπουργού να συναντηθούν, ευθύς ως εξελέξη αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Ο Στέφανος Κασσελάκης από την άλλη μεριά στην επικοινωνία διαπρέπει. Να μην ξεχνάμε πως ήρθε ουρανοκατέβατος και με ένα πρωτοφανές επικοινωνιακό μπαράζ τούς πήρε το κόμμα μέσα από τα χέρια. Σήμερα βλέποντας πως το ΠΑΣΟΚ σταθεροποιείται δημοσκοπικά στη δεύτερη θέση κτύπησε κάτω από τη μέση τον ηγέτη του, προαναγγέλλοντας το πώς θα διεξαχθεί η αναμέτρηση των δύο κομμάτων μέχρι τις ευρωεκλογές, προς μεγάλη απογοήτευση των πάσης φύσεως γεφυροποιών δεύτερης γενιάς.
Βέβαια και το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο αυτές οι γέφυρες να ανατιναχθούν, προσδοκώντας την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στις ευρωεκλογές και μετά βλέπουμε. Πάντως αυτό το «εκβιάζεται» το βρίσκω πολύ βαρύ και άκομψο για το στυλ του Κασσελάκη.
