Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος ήταν κατηγορηματικός. «Η Εκκλησία δεν έχει ομοφυλόφιλους στις τάξεις της», είπε από τηλεοράσεως (Open, 22.12.2023). Το πρώτο ερώτημα είναι «πώς το ξέρει;». Ο σεξουαλικός προσανατολισμός των πιστών xριστιανών είναι άρρητος και ορθώς προστατεύεται από τη νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα. Επομένως η σοφιστεία που εκστόμισε, «αν υπάρχουν, να τους δείξετε», αποτελεί προτροπή σε παρανομία.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν η πρόταση «η Εκκλησία δεν έχει ομοφυλόφιλους στις τάξεις της» είναι από εκείνες που δεν επιδέχονται ούτε επιβεβαίωση ούτε διάψευση. Ανήκει, κατά κάποιον τρόπο, στις «μεταφυσικές προτάσεις». Από την άλλη πλευρά, η Εκκλησία δεν έχει, στις ανώτερες τουλάχιστον τάξεις της, ούτε ετεροφυλόφιλους. Τυπικώς τουλάχιστον, διότι θυμόμαστε αρκετούς ιεράρχες που σκανδάλισαν το ποίμνιό τους με «τσιλιμπουρδίσματα». Κατά έναν περίεργο τρόπο η «αφυλοφιλία» λογίζεται ως μέγιστη αρετή, παρά την προτροπή του Θεού «αυξάνεστε και πληθύνεστε» (Γένεσις Α΄ 28). Το τελευταίο μπορεί να εκληφθεί ως θεϊκή εντολή για γάμο, ή γάμους, ή ακόμη και για πολυγαμία· οι Εβραίοι της Βίβλου ήταν πολύγαμοι. Από την άλλη πλευρά, ο Απόστολος Παύλος λέει «στους αγάμους και στις χήρες, ότι είναι καλόν και συμφέρον δι’ αυτούς εάν μείνουν όπως εγώ, δηλαδή άγαμοι». Συμβουλεύει δε όσους πατεράδες έχουν κόρη: «Εκείνος που υπανδρεύει την παρθένον του, καλά κάνει. Εκείνος όμως που, σύμφωνα και με τη δική της θέληση, δεν την υπανδρεύει, κάνει καλύτερα» (Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. 7). Αν ακολουθήσουν όλοι τη συμβουλή του, πάει περίπατο το «αυξάνεστε και πληθύνεστε».
Το αναφέρουμε αυτό διότι η βιβλική προτροπή «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε» αποτελεί εκκλησιαστικό επιχείρημα κατά των ομοφυλοφίλων. Επιβεβαιώνει δε ότι διά της λογικής δεν μπορεί κάποιος να βγάλει άκρη στις μεταφυσικές προτάσεις. Αυτές (όπως και οι ερμηνείες τους) πρέπει να γίνονται δεκτές από τους πιστούς χωρίς πολλά πολλά. Οπως έγραψε επίσης ο Απόστολος Παύλος, «αλλά, ω άνθρωπε, συ ποιος είσαι ο οποίος συζητείς και αντιλέγεις προς τον Θεό; Μήπως είναι δυνατόν ποτέ το πήλινο αγγείο να πει στον αγγειοπλάστη που το έπλασε, γιατί με έκαμες έτσι; Ή μήπως ο κεραμοποιός δεν είναι κύριος και εξουσιαστής στον πηλό του, ώστε να κάνει από το αυτό φύραμα άλλο μεν σκεύος διά χρήσιν τιμητική και άλλο διά χρήσιν ευτελή;» (Προς Ρωμαίους 9,20).
Γιατί δεν υπερτερεί η αγάπη που έδειξε ο Ιησούς, σε όλους τους ανθρώπους –προπαντός στους «αμαρτωλούς»–, αλλά οι διδαχές μίσους που κάνουν κάποιοι ιεράρχες;
Υπάρχει βεβαίως ένα διαχρονικό πρόβλημα ερμηνειών. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η ερμηνεία ενός δισχιλιετούς κειμένου από τον Χ μητροπολίτη είναι η ορθή και απηχεί τον λόγο του Θεού; Γιατί δεν υπερτερεί η αγάπη που έδειξε ο Ιησούς, σε όλους τους ανθρώπους –προπαντός στους «αμαρτωλούς»–, αλλά οι διδαχές μίσους που κάνουν κάποιοι ιεράρχες;
Δεν μπορούμε να μπούμε στη συζήτηση περί ορθών ερμηνειών των ιερών κειμένων. Παραείναι θεολογική για την πνευματική σκευή μας. Αλλά είναι παράλογο να συζητάμε για τις σχέσεις των ανθρώπων με ανθρώπους που τις έχουν αρνηθεί. Μην παρεξηγηθούμε: δεν υπάρχει κάποια μομφή σε αυτό· πίστη τους και καπέλο τους και μπράβο τους που το κάνουν. Πάει πολύ όμως να ασχολούνται οι «αφυλόφιλοι»με τις «φυλοφιλίες» των άλλων.
«Οποιος κάνει ομόφυλο γάμο, βγαίνει εκτός Εκκλησίας», είπε στην προαναφερθείσα εκπομπή ο Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Λογικό. Μπορούν να αποκλείσουν όποιον θέλουν από την Εκκλησία τους και ουχί «Του», αφού ο Ιησούς δεν έκανε τέτοιου είδους διακρίσεις. Ας το κάνουν. Ετσι κι αλλιώς, με μια νεότερη ερμηνεία των γραφών, η Εκκλησία έπαψε να είναι ο λαός της, όπως ήταν τα πρώτα χρόνια του χριστιανισμού. Εγινε ενός ανδρός –και δη επισκόπου– αρχή. Πρέπει να θυμούνται όμως ότι αντίστοιχους όρκους έκαναν και για όσους είχαν προγαμιαίες σχέσεις. Ασχέτως αν αυτοί ήταν ετεροφυλόφιλοι…
