Οι εικόνες από τη δολοφονία ενός από τους θεωρούμενους πιο ισχυρούς ανθρώπους της «νύχτας» είναι πολύ σκληρές. Δυστυχώς, πλέον δεν είναι πρωτοφανείς. Τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται με όλο και μεγαλύτερη αγριότητα ένα γαϊτανάκι διαδοχικών δολοφονιών ανθρώπων της «νύχτας» με ιδιαίτερη αγριότητα. Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι δράστες δείχνουν να μην ενδιαφέρονται για τον κίνδυνο να συλληφθούν και τα αιματηρά ξεκαθαρίσματα απειλούν να λάβουν χαρακτηριστικά «κανονικότητας». Ξεκαθαρίσματα λογαριασμών ανάμεσα σε συμμορίες της «νύχτας» πάντοτε υπήρχαν. Η διαφορά είναι ότι οι δολοφονίες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια παραμένουν ανεξιχνίαστες. Οι διωκτικές αρχές εμφανίζονται αδύναμες και αναποτελεσματικές, με αποτέλεσμα οι δράστες όλο και περισσότερο να αποθρασύνονται, όπως δείχνει η επιλογή της τελευταίας δολοφονίας με έναν καταιγισμό πυρών στο κέντρο της Αθήνας, την ώρα που αυτοκίνητα περνούσαν από το σημείο της επίθεσης.
Είναι εικόνες σαν κι αυτές που κάνουν τους πολίτες να αγωνιούν και να έχουν αναβαθμίσει σε μεγαλύτερο πρόβλημα, μετά την ακρίβεια, την ασφάλεια ή μάλλον την απουσία της.
Είναι εικόνες σαν κι αυτές που επιβεβαιώνουν εμφατικά μια διαπίστωση κοινή σε όσους κινούμαστε στην πόλη: τη σχεδόν παντελή απουσία εμφανούς αστυνόμευσης. Ενα αυτοκίνητο που μεταφέρει ολόκληρο οπλοστάσιο, πιο δύσκολα θα κινηθεί σε μια πόλη που υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να το σταματήσουν για τυχαίο έλεγχο, έστω και τροχονομικό. Μια δολοφονική επίθεση πιο δύσκολα θα γίνει στο κέντρο της πόλης, αν οι δράστες γνωρίζουν ότι είναι ζήτημα λίγων λεπτών να σπεύσουν στο σημείο αστυνομικές δυνάμεις που περιπολούν στην περιοχή.
Ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, συνέδεσε την πρώτη θητεία του στο υπουργείο (Δημόσιας Τάξης τότε) με μια σειρά από κομβικές παρεμβάσεις, που στόχευαν σε μια κοινή συνισταμένη: την αύξηση της «ορατότητας» της αστυνομίας στον δημόσιο χώρο και της παρέμβασής της σε επίπεδο ελέγχων, που μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για την εγκληματικότητα. Οι πεζές και εποχούμενες περιπολίες, το οργανωμένο σχέδιο τροχαίας αστυνόμευσης, οι εκτεταμένες επιχειρήσεις ελέγχων (οι λεγόμενες «σκούπες») ιδιαίτερα κατά τις νυχτερινές ώρες, η θεσμοθέτηση μηχανισμών όπως «ο αστυνομικός της γειτονιάς» ήταν επιτυχημένες παρεμβάσεις σ’ αυτή την κατεύθυνση. Σε συνδυασμό με την οργάνωση των αστυνομικών υπηρεσιών σε επίπεδο έρευνας, αξιολόγησης και αξιοποίησης στοιχείων και, τελικά, εξιχνίασης υποθέσεων.
Το οργανωμένο έγκλημα απαιτεί πιο βαθιές τομές και συντονισμένη δράση για την αντιμετώπισή του. Σε ένα πρώτο επίπεδο, όμως, είναι σημαντικό να μπει φρένο πριν γίνει η πρωτεύουσα ένα ατέλειωτο πεδίο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.
