Ενα χαρμόσυνο «ντιρλαντά»

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου είχε πάει το 1969 να υπερασπιστεί τον Σαββόπουλο στο δικαστήριο. Κάποιος είχε κάνει αγωγή στον Σαββόπουλο ότι τάχα του είχε κλέψει το «ντιρλαντά». Ο Παπαϊωάννου κατέθετε ότι το άσμα ήταν, φυσικά, δημώδες και το θυμόταν από τη δεκαετία του ’30 που ήταν ψαράς στον Πειραιά. «Αλήθεια;», τον ρώτησε καχύποπτα ο συνήγορος του ενάγοντος. «Αδεια αλιέως έχετε;». Τότε, προς γενική κατάπληξη, ο ρεμπέτης έβγαλε από την εσωτερική τσέπη του σακακιού ένα πάκο χαρτιά, μεταξύ των οποίων και μια άδεια αλιείας του 1932. Τον ίδιο χαρίεντα ψυχαναγκασμό επέδειξε και ο πολίτης που συνάντησε χθες τον πρωθυπουργό στην Αγία Παρασκευή. Συνέβη να έχει πάνω του τα έγγραφα του εξωδικαστικού συμβιβασμού, μέσω του οποίου έσωσε το σπίτι του. Κι ήταν τόσο χαρούμενος και ευγνώμων. Μόνο που δεν τραγούδησε το «ντιρλαντά». Ντα ντα ντιρλά ντα ντα.