Κάνει δύο δουλειές για να μπορεί να πληρώνει ενοίκιο 380 ευρώ (το σπίτι δεν χωράει πάνω από δύο ανθρώπους). Το πρόσωπο για το οποίο μιλάμε είναι κάπου στα τριάντα, έχει τις σπουδές του, δεν είναι ανειδίκευτο. Αλλά, και αυτό είναι το κυριότερο, δεν έχει στο κοντινό ή και στο μακρινό μέλλον κάποια προοπτική για καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας, κυρίως ως προς τις αμοιβές.
Μία περίπτωση αυτή. Μια άλλη περίπτωση, η κόρη μιας φίλης με σπουδές στο περιώνυμο Ιμπίριαλ του Λονδίνου, βιοϊατρικές επιστήμες. Βρήκε δουλειά σε λονδρέζικο πανεπιστημιακό ίδρυμα, στα εργαστήριά του, με μισθό 3.000 ευρώ. «Δεν ζεις στο Λονδίνο με 3.000 ευρώ», είπαν στη μητέρα της. Η απάντησή της: «Και ζεις με 580 ευρώ στην Αθήνα; Διότι τόσα έπαιρνε όσο εργαζόταν εδώ, σε ιδιωτικό ιατρικό κέντρο». Εν Αθήναις: εργασία μερικής απασχόλησης και δίχως ίχνος ανέλιξης φυσικά. Κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση της λονδρέζικης εργασίας της. Οπότε, πού να δοκιμάσει, πού να δυσκολευτεί καλύτερα; Στην Αθήνα ή στο Λονδίνο; Είναι θετικό η χώρα να προσελκύει επενδυτές, να γίνεται success story στον Economist, αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι όχι μόνον εικοσάρηδες και τριαντάρηδες, αλλά και πολύ μεγαλύτεροι, έμπειροι επαγγελματίες, δυσκολεύονται πάρα πολύ να ζήσουν στην Αθήνα του 2024. Η πραγματική οικονομία, δηλαδή, με την εξωφρενική ακρίβεια σε βασικά αγαθά, παραμένει ένα φλέγον πρόβλημα.
Αλλο θέμα, διαφορετικό αλλά παραπλήσιο: άνθρωποι στην ηλικία των -ήντα ξεσπιτώνονται ξαφνικά από το νοικιασμένο σπίτι τους επειδή οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να το κάνουν Airbnb. Στην προσπάθειά τους να βρουν άλλο σπίτι πέφτουν πάνω σε Airbnb ή/και σε αδικαιολόγητα υψηλά ενοικιοστάσια.
Με άλλα λόγια, η ζωή (η καθημερινή επιβίωση βασικά) στην πρωτεύουσα συνιστά πλέον «ειδική διαδρομή». Και το ενδιαφέρον είναι ότι σε αντίθεση με τις εντάσεις και τις ακρότητες του 2011-12 (την εποχή των αντιμνημονιακών κινητοποιήσεων), ο αντίλογος, ή η κριτική, δεν είναι συστηματικός. Και γι’ αυτή την κατάσταση δεν προβλέπεται κάποιο ειδικό νομοσχέδιο, που να συζητείται σε ένα ευρύ κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο. Μην παρεξηγηθούμε· υπάρχουν σοβαρά κοινωνικά ζητήματα που ορθώς η κυβέρνηση φροντίζει να τακτοποιήσει, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια αδιέξοδη συνθήκη βιοπορισμού για πάρα πολύ κόσμο χωρίς φως στο βάθος του τούνελ.
