Ολα είναι άψογα. Στην εντέλεια φροντισμένα. Το γυαλί. Ο pop Τσε. Είχε φανεί από νωρίς ότι ο Στέφανος Κασσελάκης θα ανανέωνε τουλάχιστον στυλιστικά την Αριστερά. Το ριζοσπαστικό στυλιζάρισμα δεν φαίνεται να ενοχλεί τους αριστερούς. Εκείνο ίσως που δεν συμβαδίζει πολύ με την πολιτική κουλτούρα τους είναι το πνεύμα ελεήμονος εύπορου με το οποίο ο πρόεδρος αντιμετωπίζει τα κρούσματα ανέχειας. Η ιδέα να δώσει προσωπικό δάνειο για να καλυφθούν οι ταμειακές ανάγκες των κομματικών ΜΜΕ μπορούσε να δικαιολογηθεί ως κομματικός πατριωτισμός. Η ιδέα όμως να δώσει ο ίδιος σπίτι σε μια γυναίκα που έχασε το δικό της σε πλειστηριασμό πώς αλλιώς να δικαιολογηθεί, αν όχι σαν φιλόπτωχος παρόρμηση ενός πλουσίου; Μήπως είναι απλώς μια παρεξήγηση για το τι λογίζεται ως αριστερή ευαισθησία;
