Κάθε κινητοποίηση αποσκοπεί στην πρόκληση κοινωνικών αντιδράσεων οι οποίες θα υποχρεώσουν την εκάστοτε κυβέρνηση να υποχωρήσει στις απαιτήσεις αυτών που κινητοποιoύνται. Αν η μορφή του αγώνα δεν έχει βρει το σημείο που θα πονέσει ένα μεγάλο ή μικρό κομμάτι της κοινωνίας, τότε στερείται στρατηγικής.
Οι κυβερνήσεις πιέζονται όταν οι πολίτες, λόγω των κινητοποιήσεων, βγαίνουν έξω από τα όρια της καθημερινότητάς τους. Γι’ αυτόν τον λόγο οι αγρότες κλείνουν τους κεντρικούς δρόμους και οι φοιτητές καταλαμβάνουν σχολές ενόψει εξεταστικής περιόδου. Η διακύβευση είναι πολύ συγκεκριμένη.
Παλιότερα, οι κυβερνήσεις θα έπρεπε ή να ενδώσουν στα αιτήματα των πάσης φύσεως καταληψιών ή να μηχανευτούν τρόπους για να υπονομεύσουν τις κινητοποιήσεις τους. Ο κοινωνικός αυτοματισμός ήταν μια συνταγή που δεν λειτουργούσε διότι δεν προσέφερε λύση.
Μπορεί όλος ο παραγωγικός και εμπορικός κόσμος να δυσφορούσε με την κατάληψη της εθνικής οδού, αλλά μέχρις εκεί. Συνήθως καλούσαν κυβέρνηση και αγρότες να τα βρουν.
Μπορεί οι γονείς να αγανακτούσαν με τους καταληψίες φοιτητές διότι θα έχαναν τα παιδιά τους μια εξεταστική περίοδο, αλλά τι θα μπορούσαν να κάνουν; Απέναντι σε οργανωμένες μειοψηφίες ήταν παντελώς αδύναμοι.
Οι παροχές είναι μια αποτελεσματική συνταγή, που ουδείς μπορεί να αγνοήσει…
Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να ήταν το 1998, οι αγρότες είχαν προχωρήσει στον καθιερωμένο χειμωνιάτικο αποκλεισμό της εθνικής οδού εμποδίζοντας τη μεταφορά προϊόντων και τη μετακίνηση ανθρώπων. Ηταν η εποχή του περίφημου «γαλάζιου» συνθήματος «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», τότε που οι αγροτοσυνδικαλιστές πίστεψαν πως εξουσιάζουν όλη την Ελλάδα.
Ενας Θόδωρος Τσουκάτος ήταν αρκετός για να τους γελοιοποιήσει. Τους ξεφούσκωσε, μέσα στα άγρια μεσάνυκτα, τα λάστιχα των τρακτέρ ενώ αυτοί κοιμούνταν στα σπίτια τους.
Σήμερα, δεν χρειάζεται κανένας Τσουκάτος. Αρκεί ένας Πιερρακάκης. Ζήτησε και πίεσε τους πρυτάνεις να προχωρήσουν στη διενέργεια ψηφιακών εξετάσεων, ώστε να μη χαθεί η εξεταστική περίοδος. Ετσι ακυρώνεται η αιχμή των καταληψιών. Δεν υπάρχει η κοινωνική πίεση προς την κυβέρνηση, ενώ οι μειοψηφίες κινδυνεύουν να υποστούν μια σημαντική πολιτική ήττα: Εν μέσω καταλήψεων να δουν το 80% των φοιτητών να συμμετέχει στις εξετάσεις. Θα είναι μια επιβεβαίωση όσων υποστηρίζουν ότι οι καταλήψεις στερούνται δημοκρατικής και πολιτικής νομιμοποίησης, ως αποτέλεσμα πράξεων βίας και εκφοβισμών. Σε αυτή την περίπτωση οι καταλήψεις θα εκφυλιστούν και οι νεολαίες που τις στηρίζουν θα μάχονται για την τιμή των όπλων.
Προφανώς οι αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν εντελώς άλλα κίνητρα διότι βασίζονται πάνω σε υπαρκτά προβλήματα. Η κυβέρνηση φαίνεται πως το παλεύει, όμως το βασικό της πλεονέκτημα είναι ότι ουσιαστικά απέναντί της έχει μόνον τους αγρότες που πρόσκεινται στο ΚΚΕ.
Η ικανότητα που μέχρι στιγμής έχει επιδείξει στη διαχείριση παρόμοιων καταστάσεων –βοηθούσης και της προσδοκίας για καλή εκτέλεση του προϋπολογισμού– ίσως να απομακρύνει την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Οι παροχές είναι μια αποτελεσματική συνταγή, που ουδείς μπορεί να αγνοήσει.
