Βλαχεύοντας και ξεβλαχεύοντας

Σκηνές από μαύρη κωμωδία του Σταύρου Τσιώλη –με το σύμπαν της ελληνικής υπαίθρου να μετατρέπεται σε καμβά για ένα μεταμοντέρνο πανδαιμόνιο– θυμίζει η περιοδεία Κασσελάκη στην περιφέρεια. Πρώτα ήταν η Καλαμπάκα, με τις πόζες του προεδρικού ζεύγους στα Μετέωρα, αλλά και σε καφενεία στη σκιά των βράχων. Και μετά η στάση σε καντίνα επαρχιακής οδού για βρώμικο και σουβλάκι, χωρίς όμως ενδυματολογικές εκπτώσεις. Κασσελάκης και Τάιλερ δεν επισκέπτονται το πνεύμα του τόπου. Το αποικίζουν σαν να προσγειώνονται ατσαλάκωτοι στην ενδοχώρα. Πρόκειται για αντι-Τζάκρη αισθητικό υπόδειγμα. Αν η βουλευτής εκπροσωπεί στυλιστικά την προσπάθεια για «ξεβλάχεμα», ο πρόεδρος του κόμματός της, με το σουβλάκι στο χέρι, αυτοσκηνοθετείται αντίστροφα: Προσπαθεί να δείξει ανοιχτός σε λίγο βλάχεμα.