Αξιολόγηση ψηφισμάτων

Οποιος έχει διαβάσει όλο το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για «το κράτος δικαίου και τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα» θα διέκρινε την άνιση πολιτική του ατζέντα – από τη λίστα Πέτσα μέχρι τις δικαστικές περιπέτειες ενός δικομανούς ακτιβιστή και τη δολοφονία μιας queer καλλιτέχνιδος από την Κούβα. Αυτό το κείμενο καλείται να «αξιολογήσει» αύριο σε ειδική συνεδρίασή της η Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, την οποία συγκαλεί προς τούτο η πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ορίζοντας μάλιστα και εισηγητή. Γιατί χρειάζεται το δικαστήριο να «αξιολογήσει» ένα πολιτικό κείμενο ενός πολιτικού θεσμού; Μπορεί μια τέτοια αξιολόγηση να μην είναι και η ίδια «πολιτική»; Είναι, βεβαίως, λογικό να αισθάνονται προσβεβλημένοι οι ανώτατοι δικαστές από τον στιγματισμό του κράτους δικαίου στην Ελλάδα. Δεν είναι λογικό (ούτε αποτελεσματικό) να θέλουν να το υπερασπιστούν με αντι-ψηφίσματα.