Ετσι αποκάλεσε ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ τους 175 βουλευτές που ψήφισαν το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Σύμφωνα με τον σεβαστό μητροπολίτη, η πλειοψηφία του ελληνικού κοινοβουλίου αποτελείται από ανθρώπους που «η μετ’ αυτών κοινωνία εγκυμονεί τον κίνδυνον, διά τους ασθενεστέρους, αλλοιώσεως της πίστεως και ακυρώσεως του έργου της Εκκλησίας, που διαχρονικώς καλείται να καταρτίζει εν Πνεύματι Αγίω πολίτας της θείας Βασιλείας». Κατόπιν τούτων, ο Πειραιώς προχωρεί στο επόμενο βήμα. Ποιο είναι αυτό; «Προς προστασία της διακονίας μας και σεβασμόν της ενώπιον του Παναγίου Θεού ευθύνης μας… διακόπτουμε την κοινωνία μας με τους ψηφίσαντας εναντίον του θείου νόμου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μη προσκαλούντες αυτούς εις οιανδήτινα εκδήλωσιν των ενοριών μας, άχρι της εμπράκτου μεταμελείας των διά της ακυρώσεως διά του Εθνικού Κοινοβουλίου του αισχίστου αυτού νομοθετήματος».
Προφανώς δεν θα κάνω θεολογική ανάλυση περί του αρχεκάκου όφεως, κυρίως λόγω χώρου. Οφείλω ωστόσο να επισημάνω πως ο αρχέκακος όφις ήταν μέρος του θεϊκού σχεδίου, έπαιξε επιτυχώς τον ρόλο του –ήταν ο κακός της ιστορίας, κάτι σαν τον Δήμο Σταρένιο– και κατά την ταπεινή γνώμη μου καταγράφηκε αδίκως με τα μελανότερα χρώματα στη συνείδηση των πιστών. Μήπως λοιπόν και οι συνεργοί του –δηλαδή οι 175 βουλευτές μας– δεν διαδραματίζουν τόσο αρνητικό ρόλο; Μια σκέψη κάνω.
Η πίστη αφορά τη σχέση του πιστού με τη συνείδησή του. Ολα τα υπόλοιπα, όπως το συγκεκριμένο οιονεί ανάθεμα, αποτελούν παιχνίδια εξουσίας.
Είναι γνωστό τοις πάσι πως ο μητροπολίτης Πειραιώς είναι ένας ιεράρχης με μετριοπαθείς απόψεις, είναι φιλοσημίτης, δεν θεωρεί πως οι ομοφυλόφιλοι είναι ψυχικώς πάσχοντες που χρήζουν θεραπείας, όπως φρονεί συνάδελφός του, και είμαι σίγουρος πως το οιονεί ανάθεμα που έριξε στους 175 έχει υψηλά ιδανικά. Αν όμως δεν ακυρώσουν τον επίμαχο νόμο, τότε υπάρχει, κατά τον μητροπολίτη, η εναλλακτική. «Καλούμε τον πιστό λαό του Θεού σε έμπρακτη μετάνοια για τη βλασφημία και ύβρι κατά της αμωμήτου ημών πίστεως που συνετελέσθη με την ψήφισι του ν. 5089…». Αλλαις λέξεσιν –όπως θα έγραφε ο συντάκτης του ανωτέρω αναθέματος– ο σεβαστός μητροπολίτης καλεί το ποίμνιό του, αυτό να μετανοήσει για τα πεπραγμένα των αντιπροσώπων του. Πώς θα μετανοήσει; Με το να μην ξαναψηφίσει τους «συνεργούς του αρχεκάκου όφεως». Τα 175 ονόματα είναι γνωστά, οπότε ο λόγος ανήκει στο χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Αλλωστε, οι 175, «ως οι θεόσοφοι Πατέρες διακελεύουν, οικειοθελώς έχουν εκπέσει της χριστιανικής των ιδιότητος…». Μάλλον ο Πειραιώς Σεραφείμ δεν κατανοεί πως η πίστη δεν συνιστά ιδιότητα. Η πίστη αποτελεί μέρος της ταυτότητας του πιστού ανθρώπου και δεν αφαιρείται, αναιρείται ή ακυρώνεται με έξωθεν παρεμβάσεις. Η πίστη αφορά τη σχέση του πιστού με τη συνείδησή του. Ολα τα υπόλοιπα, όπως το συγκεκριμένο οιονεί ανάθεμα, αποτελούν παιχνίδια εξουσίας. Ποιος κάνει το κουμάντο, ποιος έχει το επάνω χέρι. Αλλά αυτές οι εξουσιαστικές συμπεριφορές ουδεμία σχέση έχουν με τη χριστιανική, ορθόδοξη πίστη.
Ενας πιστός.
