Την ερχόμενη Τρίτη, το Συμβούλιο της Επικρατείας θα αποφανθεί, πιθανότατα, για την τύχη του εναέριου περιφερειακού αυτοκινητοδρόμου (FlyOver), στη Θεσσαλονίκη, κατόπιν προσφυγής τριών τοπικών συλλόγων που ζητούν την ακύρωσή του, επικαλούμενοι περιβαλλοντικούς λόγους.
Οι εργασίες για το εργοτάξιο έχουν ξεκινήσει ήδη, αλλά «πάγωσαν» με προσωρινή απόφαση του ΣτΕ έως την εκδίκαση του αιτήματος, στις 16 Απριλίου.
Η κυβέρνηση διά του αρμοδίου υφυπουργού Νίκου Ταχιάου ξεκαθάρισε το αυτονόητο, ότι, δηλαδή, θα σεβαστεί την απόφαση της Δικαιοσύνης στην οποία «θα πειθαρχήσει απολύτως», διευκρινίζοντας πως «εάν αυτή είναι ευνοϊκή για το Δημόσιο, θα ξεκινήσουν αμέσως οι εργασίες στον FlyOver και θα συνεχίσουν όπως ακριβώς είχαν προγραμματιστεί».
Αν όμως είναι αρνητική; Προφανώς, το έργο θα πάει και αυτό στις ελληνικές καλένδες, και η πόλη θα εξακολουθήσει να πνίγεται στο κυκλοφοριακό, μέχρις ότου υπάρξει μια σοβαρή και πειστική εναλλακτική πρόταση ή μια κυβέρνηση, αποφασισμένη να απορροφήσει τους όποιους κραδασμούς και αψηφώντας το πολιτικό κόστος, να αποτρέψει την περαιτέρω υποβάθμιση της καθημερινότητας της τοπικής κοινωνίας.
Αυτό που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη, με τα μεγάλα έργα για το κυκλοφοριακό, φοβάμαι ότι δεν έχει όμοιό του.
Με το που πάει να ξεκινήσει κάτι, όλο και θα βρεθούν κάποιοι, όπως τώρα ένας σύλλογος κατοίκων μιας περιοχής ή ένας άλλων «δρομέων υγείας», που θα ανέβουν στα κάγκελα, όχι πάντα για λόγους δημοσίου συμφέροντος, και με δικαστικές προσφυγές ή και ακτιβισμούς θα πετύχουν να το μπλοκάρουν, αφού οι κυβερνώντες υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.
Για εκείνους που ενδεχομένως δεν θυμούνται, τα ίδια περίπου είχαν γίνει όταν ξεκίνησε η κατασκευή του σημερινού περιφερειακού, που αν δεν είχε υλοποιηθεί μπορεί εύκολα κανείς να φανταστεί την κατάσταση στην πόλη. Η διάνοιξη του μεγάλου πάρκινγκ στην πλατεία Δικαστηρίων έμεινε στη μέση λόγω αρχαιοτήτων που ουδέποτε αναδείχθηκαν. Την ίδια τύχη είχε το σχέδιο επέκτασης της παλαιάς παραλίας προς τη θάλασσα, αλλά και της υποθαλάσσιας αρτηρίας, για την οποία ακόμη το Δημόσιο πληρώνει αποζημίωση στον εργολάβο που είχε αναλάβει το έργο που δεν έγινε, όχι με δική του υπαιτιότητα.
Ενας παρακαμπτήριος περιφερειακός πίσω από το Σέιχ Σου, που είχε σχεδιαστεί να οδηγεί στο αεροδρόμιο, δεν διανοίχτηκε γιατί ενοχλούσε την ησυχία των ενοίκων κοντινών σπιτιών στη Θέρμη – τα του μετρό με τις συνεχείς προσφυγές είναι γνωστά, τώρα έχουμε τα ίδια με τον FlyOver. Η «πολιτική αγυρτεία» προπαγανδίζει ότι φταίει, όπως για όλα κατ’ εκείνη, «και εδώ η Αθήνα». Εκείνο που γίνεται δύσκολα αποδεκτό είναι ότι ο καθένας θέλει να λειτουργεί η πόλη με τους δικούς του ρυθμούς.
