Μιας ανοησίας μύριες έπονται. Ο λόγος για τη δήλωση του κ. Στέφανου Κασσελάκη στην Ηγουμενίτσα σχετικώς με τους βουλευτές της Ν.Δ. που «το παίζουν πατριώτες και θρησκευόμενοι αλλά συγκαλύπτουν εγκλήματα. Κυριολεκτικά εγκλήματα… Πάνε και φιλάνε τα χέρια μέσα στο Πάσχα αλλά ψηφίζουν και συγκαλύπτουν υπουργούς που σκοτώνουν παιδιά…» (7.5.2024).
Το πρόβλημα με αυτήν τη δήλωση δεν είναι μόνο ο εγγενής παραλογισμός περί «υπουργών που σκοτώνουν παιδιά». Υπάρχει και ο παραλογισμός της αχρηστίας. Δεν πείθει κανέναν με αυτόν τον ισχυρισμό, δεν κερδίζει κάτι λέγοντας και διαδίδοντάς τον· να θυμίσουμε ότι ο ίδιος και όχι κάποιος τρίτος μετέδωσε μέσω κοινωνικών δικτύων αυτήν την ανοησία. Εκτός αν έχει κάποιο σατανικό σχέδιο να βγάλει, διά της κόπωσης, νοκ άουτ τον κ. Νίκο Ρωμανό και την επικοινωνιακή ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι πρέπει να απαντούν σε όλα όσα βγαίνουν από το απύλωτο στόμα του.
Πιο πιθανό όμως είναι να ισχύει ο αφορισμός του Νάσερ που έλεγε ότι «η ιδιοφυΐα της αμερικανικής διπλωματίας συνίσταται στις πολύπλοκες ανόητες κινήσεις, οι οποίες μας κάνουν να αναρωτιόμαστε μήπως ξέρουν κάτι που εμείς δεν ξέρουμε». Αντιστοίχως εξηγούνται και οι χοντροκοπιές του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ. Λέει ό,τι του ‘ρχεται για να εξηγούν μετά οι παρατρεχάμενοι τι ήταν αυτό που δεν εννοούσε. Π.χ. ο νέος σύμβουλός του κ. Aρης Σπηλιωτόπουλος ανακάλυψε το παγωτό που… σκοτώνει. «Αυτό που είπε ο κ. Κασσελάκης σημαίνει ότι κάποιος έχει παραμελήσει τα καθήκοντά του, που δημιουργεί συνθήκες από τις οποίες έχουν χαθεί ζωές. Το “σκοτώνει” είναι μια φράση που σε έναν προφορικό λόγο τη λες για την αμέλεια ή και θετικά. Δεν έχετε ακούσει νέα παιδιά να λένε “αυτό το παγωτό σκοτώνει”;» (ΣKAΪ, 9.5.2024).
H αξιωματική αντιπολίτευση πλέον παράγει ανοησίες, χοντροκοπιές, δικαιολογίες και γκρίνια γι’ αυτές.
Σκότωσε όμως κι άλλες έννοιες στο διάβα του ο κ. Κασσελάκης. Χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ «Ιερή Αμυντική Συμμαχία», μη γνωρίζοντας προφανώς ότι η τελευταία «Ιερή Συμμαχία» συνάφθηκε μεταξύ μοναρχών που στόχο είχαν τη συνέχιση της καταπίεσης των λαών μετά το «ατύχημα» της Γαλλικής Επανάστασης. Εκτός, πάλι, πέρα από το «παγωτό που σκοτώνει», μάθουμε και για τον «Κασσελάκη-κρυπτοΚΚΕ». Οπως και να έχει το θέμα, η αξιωματική αντιπολίτευση πλέον παράγει ανοησίες, δικαιολογίες και γκρίνια γι’ αυτές.
Πέρα από όλα αυτά, όμως, και παρά το γεγονός ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ είναι η χαρά του επικοινωνιακού επιτελείου της Ν.Δ., πρέπει να μας προβληματίσει η επιτυχία του κ. Κασσελάκη. Είναι ο αρχηγός του δεύτερου μεγαλύτερου (αν και μικρού) κόμματος της χώρας. Υπάρχει μια νομική ασάφεια για το ποιος είναι τυπικώς «αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης», αφού ο κ. Κασσελάκης δεν είναι βουλευτής, αλλά τοις πράγμασι κατά το πρωτόκολλο εθιμοτυπίας είναι ο τέταρτος πολιτειακός παράγοντας μετά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της Βουλής. Μέχρι στιγμής είναι «πρωθυπουργός εν αναμονή». Οι ανοησίες και οι χοντροκοπιές που εκστομίζει μπορεί να αποκαλύπτουν την πολιτική και γνωσιακή συγκρότηση του ιδίου (τι στην ευχή έμαθε εκεί στα Ivy League πανεπιστήμια των ΗΠΑ;), δεν παύει όμως να είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ήττας της πολιτικής.
Παλιότερα θα λέγαμε ότι «αυτά δεν γίνονται πουθενά, πλην Χόλιγουντ που μας έδωσε το αριστούργημα “Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς”», αλλά τώρα υπάρχει το προηγούμενο των ΗΠΑ. Εκεί ο Ντόναλντ Τραμπ –ένας άνθρωπος που πρότεινε στους επιστήμονες να εξετάσουν το ενδεχόμενο θεραπείας των ασθενών με COVID-19 μέσω ενέσεων με απολυμαντικό ή να τους εκθέσουν σε υπεριώδη ακτινοβολία προκειμένου να εξοντωθεί ο ιός– κανοναρχεί το κόμμα του Αβραάμ Λίνκολν. Και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει πιο μακρά και πιο σοβαρή παράδοση από τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπως τον διαμόρφωσε ο κ. Αλέξης Τσίπρας.
