Τα όσα διαδραματίζονται στη Βόρεια Μακεδονία προσθέτουν ακόμη ένα πρόβλημα στην ελληνική κυβέρνηση σε αυτή την κρίσιμη προεκλογική περίοδο. Πρόβλημα που μπορεί να λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις ή να επικρατήσουν στη γειτονική χώρα δεύτερες, πιο ψύχραιμες σκέψεις. Η λογική λέει ότι η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση Μίτσκοσκι δεν έχει κανένα λόγο να ανοίξει μέτωπο και με την Ελλάδα, αφού αυτό με τη Βουλγαρία παραμένει υπαρκτό και ζέον. Ενδέχεται, μετά την πρώτη εθνικιστική κορώνα της νέας προέδρου Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, να ακολουθήσει ηρεμία και αναστοχασμός στους κόλπους του VMRO, καθώς αυτή η επιχειρούμενη αλλαγή πορείας δεν θα αγγίξει μόνο τη διεθνή εικόνα της χώρας τους, αλλά επιπλέον θα προκαλέσει κρίση και στο εσωτερικό μέτωπο. Ηδη ο ηγέτης του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος DUI, Αλί Αχμέτι, έμπειρος και δοκιμασμένος πολιτικός, κατηγόρησε τη νέα πρόεδρο ότι παραβίασε το σύνταγμα της χώρας τους κατά την ορκωμοσία της, όταν «ξέχασε» τον γεωγραφικό προσδιορισμό «βόρεια», μιλώντας για «Μακεδονία». Στο καλό σενάριο, μετά την εθνικιστική ευφορία, θα ακολουθήσει η προσγείωση στην πραγματικότητα, θα πέσουν οι τόνοι και η ζωή θα συνεχιστεί. Υπάρχει, όμως, και το κακό σενάριο, και η ελληνική πλευρά θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη γι’ αυτό.
Η ελληνική κυβέρνηση, με τα όσα διαδραματίζονται στη Βόρεια Μακεδονία, κινδυνεύει να βρεθεί εκτεθειμένη, χωρίς να ευθύνεται, απέναντι σε όλους όσοι κινούνται στον χώρο που βρίσκεται στα δεξιά της.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται σε δύσκολη θέση, διότι οφείλει να υπερασπιστεί μια συμφωνία την οποία, όταν ψηφιζόταν, την είχε καταγγείλει. Επάνω δε σε αυτήν την καταγγελία έκτισε μια συγκεκριμένη πολιτική, η οποία βρήκε ανταπόκριση σε μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος. Βέβαια, τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προειδοποιούσε πως μια διεθνής συμφωνία, εάν ψηφιστεί, δεν ανατρέπεται. Αλλά σήμερα ποιος το θυμάται! Απλώς οι πρόσφατες εξελίξεις δικαιώνουν όλους αυτούς που υποστήριζαν ότι η συμφωνία των Πρεσπών ήταν μια κακή συμφωνία, προχειροδουλεμένη, που πρωτίστως απέβλεπε στην αναδιάταξη του εσωτερικού πολιτικού σκηνικού, με τη διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας. Ενας ομολογημένος στόχος που απέτυχε, λόγω των αντανακλαστικών της ηγεσίας της. Είναι κανόνας πως όταν η εξωτερική πολιτική ασκείται με το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό μέτωπο, είναι αλυσιτελής και κοντόφθαλμη.
Σήμερα η ελληνική κυβέρνηση, με τα όσα διαδραματίζονται στη γειτονική χώρα, κινδυνεύει να βρεθεί εκτεθειμένη, χωρίς να ευθύνεται, απέναντι σε όλους όσοι κινούνται στον χώρο που βρίσκεται στα δεξιά της. Είναι ένα ακροατήριο που έχει ως μέρος της ταυτότητάς του το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική» και το οποίο εγκαλεί την κυβέρνηση διότι δεν καταγγέλλει τη συμφωνία των Πρεσπών. Είναι μια θυμική αντίδραση ενός κοινού που βλέπει μόνο το επόμενο βήμα και όχι τα μεθεπόμενα. Με αυτό ακριβώς το κοινό –το οποίο μέχρι πρότινος τη στήριζε– προσπαθεί η Νέα Δημοκρατία να ξανακτίσει γέφυρες επικοινωνίας ενόψει των ευρωεκλογών, κάτι που πιθανόν μετά τις τελευταίες εξελίξεις να αποκτήσει έναν πρόσθετο βαθμό δυσκολίας.
