Για να καταλάβουμε: τι ακριβώς έγινε στις 12 Ιουνίου του 2018 στις Πρέσπες; Υπογράφτηκε ή όχι αυτή η «κακή», «προδοτική» κ.λπ. συμφωνία με την –μέχρι τότε– ακατονόμαστη χώρα; Αν δεν υπογράφτηκε, τότε γιατί η Ν.Δ. δαιμονοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού άφησε ανοιχτή τη διαπραγμάτευση να τη χειριστούν οι «πιο υγιείς εθνικές δυνάμεις»;
Αν υπογράφτηκε, τότε τι ακριβώς διαπραγματεύεται η κυβέρνηση με τη Βόρειο Μακεδονία και χρειάζεται ως «μοχλό πίεσης» τα πρωτόκολλα συνεργασίας, αυτά που πέντε χρόνια αμέλησε να φέρει στη Βουλή; Αν δεν αμέλησε να τα επικυρώσει, πού ακριβώς σκάλωσαν οι διαπραγματεύσεις και δεν το πήρε κανείς χαμπάρι; Ηξεραν άραγε τα τζιμάνια της Ν.Δ. ότι το 2024 θα εκλεγεί πρόεδρος της χώρας μια ανεκδιήγητη εθνικίστρια, που θα παραλείψει το «Βόρεια» από το συνταγματικό όνομα της χώρας της;
Μήπως δεν το ήξεραν, αλλά το υπέθεσαν; Γιατί να μην κάνουν την ίδια υπόθεση και για τα επόμενα πέντε, ή για δέκα χρόνια, ή και για τον αιώνα τον άπαντα; Αυτό θα ήταν κάτι που θα ευχαριστούσε και τη νέα πρόεδρο της Βόρειας Μακεδονίας κ. Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, αφού η συμφωνία δεν θα είναι ουσιαστικώς ενεργή και θα μπορεί να ασκεί το… «ατομικό της δικαίωμα» να αποκαλεί τη χώρα της «Μακεδονία». Μαζί μ’ αυτήν, δυστυχώς, και ο υπόλοιπος κόσμος… Ανοησίες ή, καλύτερα, προφάσεις εν αμαρτίαις. Η κυβέρνηση δεν επικύρωσε τα μνημόνια, γιατί φοβάται τη δεξιά της πτέρυγα. Εκτός από τον «παραλυτικό μαξιμαλισμό», για τον οποίο γράφαμε χθες, υπάρχει και η εξίσου επιβλαβής «παραλυτική μικροπολιτική». Επιβλαβής όχι μόνο για τη χώρα, αλλά και για την ίδια τη Νέα Δημοκρατία. Η προηγούμενη φαεινή ιδέα που είχαν αποδείχθηκε μπούμερανγκ. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της MRB (Open, 15.5.2024), το 44,9% των πολιτών αξιολογεί ως αρνητική τη συμπερίληψη του κ. Φρέντη Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ., ενώ το 30,6% λέει ότι ήταν σωστή· ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι διαφωνεί και ένας στους τρεις ψηφοφόρους της Ν.Δ. Αντιθέτως, το 55,6% των πολιτών αξιολογεί ως θετική τη συνάντηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αγκυρα και μόνο το 32,9% λέει ότι ήταν αρνητική. Τα παραπάνω δημοσκοπικά ευρήματα δείχνουν ότι τζάμπα ανησυχεί η κυβέρνηση, τζάμπα καθυστέρησε την κύρωση των μνημονίων και τζάμπα υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών με επιχειρήματα περί «μοχλών πίεσης» σε μια φανταστική διαπραγμάτευση. Επί της ουσίας, σκάβει τον λάκκο της και μπαίνει στο κάδρο μιας (κατά την ίδια) «κακής συμφωνίας». Αν και όταν τα φέρει στη Βουλή, θα ακούσει την κλασική για τα ελληνικά πράγματα αντίρρηση: «Τι τα θες; Φταίει η Ν.Δ. που δεν έκανε καλή διαπραγμάτευση».
