Ο Εντι Ράμα ζει και αναπνέει από τη δημοσιότητα, ξέρει να χειρίζεται τον «φακό» και μέσω αυτού την κοινή γνώμη στη χώρα του. Φύσει χαρισματικός, επιβλητικός ως προσωπικότητα, παίζει στα δάχτυλα την επικοινωνία και, βέβαια, τη χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά για να συντηρεί την εξουσία του. Στην Αλβανία έχει φροντίσει να ελέγξει τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ και όταν κάποιος πάει να ξεστρατίσει, πίπτει ράβδος.
Οπως συνέβη με την τηλεοπτική ρεπόρτερ κατά της οποίας δεν δίστασε να βιαιοπραγήσει, όταν τόλμησε να τον ρωτήσει κάτι που δεν του άρεσε. Για τον Ράμα, η ίδια η πολιτική είναι ένα σόου και το (επ)έδειξε, θορυβωδώς, στην Αθήνα, φέρνοντας μαζί του χορευτικά συγκροτήματα, τραγουδιστές, ηθοποιούς, κομματικούς οπαδούς, αλλά και ελληνικής καταγωγής δημάρχους του μειονοτικού Νότου. Ελαβε, δε, η έλευσή του τέτοια προβολή και δημοσιότητα, που όμοιά της δεν είχε επιφυλαχθεί σε κανέναν άλλο ηγέτη τα τελευταία χρόνια.
Εγινε αυτό ακριβώς που ήθελε ο Ράμα, να φτάσει, δηλαδή, το μήνυμά του και στο τελευταίο ελληνικό σπίτι. Πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης πέσαμε στην «παγίδα» του. Ηρθε ο Ράμα στην Αθήνα για να εκδικηθεί για την τοποθέτηση του Φρέντη Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. και να τιμωρήσει γι’ αυτό στις ευρωεκλογές τον Μητσοτάκη, δίνοντας γραμμή στους ομοεθνείς του να τον καταψηφίσουν, όπως ευρέως κυκλοφόρησε στον δημόσιο διάλογο; Ο Ράμα είναι αρκετά έξυπνος για να αποφύγει προεκλογική αβάντα στον Μπελέρη. Εξάλλου, θεωρεί ότι με τις μεθοδεύσεις του απαλλάχθηκε από την παρουσία του στα δημαρχιακά δρώμενα της Χειμάρρας.
Το σχέδιό του εξαρχής δεν ήταν να τον φυλακίσει μερικά χρόνια, αλλά να τον θέσει εκτός πολιτικού –αυτοδιοικητικού– παιχνιδιού και εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι το πέτυχε. Ο Ράμα ήρθε στην Αθήνα για να κάνει επίδειξη ισχύος, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στο εσωτερικό της χώρας του, ενόψει εκλογών. Ηθελε να στείλει εκεί το μήνυμα ότι είναι ο μόνος Αλβανός ηγέτης που είχε την τόλμη να έρθει και να τα πει χύμα στους Ελληνες, να τους πουλήσει «τσαμπουκά» μέσα στο σπίτι τους. Εξ ου και οι μπηχτές περί πρώην υπηρετών (Αλβανοί μετανάστες) που, όπως είπε, τώρα έγιναν ισότιμοι συγκάτοικοι και οι αναφορές σε διώξεις του παρελθόντος (Τσάμηδες). Ο Ράμα έχει πιάσει τον παλμό των συμπατριωτών του. Ξέρει ότι όλα αυτά τρέφουν την αλβανική κοινωνία, που υποφέρει ακόμη από ανθελληνισμό ως σύμπτωμα του συνδρόμου της εχθρικής περικύκλωσης.
Επιστρέφοντας στα Τίρανα, δήλωσε ότι «δυστυχώς, κατά το παρελθόν η αλβανική πολιτική ηγεσία και το κράτος είχαν “κατεβάσει τα παντελόνια”». Ενώ ο ίδιος τα έχει «ανεβασμένα» και άρα στις εκλογές του χρόνου οφείλουν να τον ξαναψηφίσουν.
