Δεν αποφεύγεις το vertigo αν βάλεις δίπλα δίπλα τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και τη σοσιαλμιντιακή επιρροή του πρωθυπουργού και του αρχηγού αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αν δει κανείς τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων (το προβάδισμα 15% της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ), αναρωτιέται ποια, διαδικτυακή, μαύρη τρύπα κατάπιε τους χιλιάδες followers του δεύτερου κόμματος. Αν, δε, εστιάσουμε στο ερώτημα ποιος είναι «κατάλληλος για πρωθυπουργός» βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μεγάλο κενό (από 36% ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο 12% ο Στέφανος Κασσελάκης, με ενδιάμεσο σκαλοπάτι τον «Κανένα» 22%). Στην επικράτεια των «likes» και των «views» η πραγματικότητα επιδέχεται διαφορετικές αναγνώσεις. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ιδιαίτερα στα βίντεο του TikTok, η αποδοχή ανάμεσα στον πρωθυπουργό και στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε στενή γειτνίαση. Δεν μετράμε τόσο τους ακολούθους ή ποιος υπερέχει στο, για μεγαλύτερες ηλικίες, fb, όσο τις προβολές των βιντεο-αναρτήσεων που, σε ορισμένες περιπτώσεις, ξεπερνούν τα 2 εκατ. για κάθε ένα από τα δύο πολιτικά πρόσωπα.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν έρχεται η ώρα των δημοσκοπήσεων και, στη συνέχεια, της κάλπης; Εξαιρούνται από το δείγμα οι χρήστες των σόσιαλ μίντια; Προφανώς, όχι. Το ερώτημα είναι ρητορικό, για να φτάσουμε στην επόμενη υπόθεση: άλλη η αδράνεια του παθητικού σκρόλινγκ, άλλο το διαδικτυακό θέαμα και άλλο το πολιτικό διακύβευμα μιας εκλογικής αναμέτρησης.
Εν ολίγοις: Τα ψηφοδέλτια δεν είναι likes. Η πολιτική είναι και εικόνα, αλλά δεν είναι μόνον εικόνα. Δεν αθροίζονται –μακροπρόθεσμα τουλάχιστον– μια έξυπνη, χαριτωμένη ή διασκεδαστική ανάρτηση και η άσκηση πολιτικής. Οι επιλογές «κυβερνησιμότητας» υπακούουν σε διαφορετικούς δείκτες.
Αισιόδοξο; Oχι κατ’ ανάγκην. Oτι τα δραστικά και παντοδύναμα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν αποτυπώνονται, στον ίδιο βαθμό, και στις δημοσκοπήσεις, δεν σημαίνει ότι το εκλογικό σώμα ψηφίζει «δαγκωτό» το κόμμα που προηγείται. Η κρίση, εξαιτίας της απομακρυσμένης εναλλακτικής λύσης, είναι υπαρκτή. Η μεγάλη απόσταση ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο κόμμα ενέχει κινδύνους – εκτός από το γεγονός ότι φτωχαίνει το πολιτικό σκηνικό. Μπορεί να φαίνεται ότι εδραιώνει πρωτοκαθεδρίες, αλλά το έδαφος είναι κινούμενο· η αμφιθυμία προκαλεί ρευστότητα· η αδιευκρίνιστη ψήφος κερδίζει υψηλό ποσοστό. Η γκρίζα ζώνη είναι φαρδιά και λυμένη.
