Ακόμη και αν –κατά πως λέει η αντιπολίτευση– ο πρωθυπουργός έστειλε την επιστολή στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για προεκλογικούς λόγους, η κίνηση είναι θετική· υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η προσπάθεια θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές. Στην επιστολή, ο κ. Μητσοτάκης θέτει ένα σημαντικό θέμα για όλους μας. «Η συνεχιζόμενη οξεία πληθωριστική κρίση ανέδειξε σημαντικά και μακροχρόνια προβλήματα στη λειτουργία των αγορών βασικών καταναλωτικών προϊόντων που οδήγησαν στη δημιουργία σημαντικών προκλήσεων για τους καταναλωτές, και ιδίως για όσους διαθέτουν χαμηλότερη αγοραστική δύναμη», έγραψε. Αναφέρεται, δηλαδή, στην ακρίβεια που πλήττει και όσους δεν τον ψηφίζουν.
Συνεπώς, ανεξαρτήτως των προθέσεων –τη δίκη των οποίων, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούμε να κάνουμε– πρέπει να σημειώσουμε ότι με αυτόν τον τρόπο γίνονται οι δουλειές στην Ευρώπη και έτσι προχωράει η ενοποίηση. Ενας ηγέτης θέτει κάποιο ζήτημα, απευθύνεται σε εταίρους ή εκπροσώπους θεσμικών οργάνων, ξεκινούν συζητήσεις, προκύπτουν αντιρρήσεις, ζυμώνεται το θέμα και στο τέλος προκύπτουν οι αποφάσεις.
Μόνο που αυτό το «τέλος» συνήθως είναι πολύ μακριά. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι χώρος μακράς διαβούλευσης, ασχέτως αν, όπως έλεγε ο μακαρίτης Τζον Μέιναρντ Κέινς, «μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί». Πρέπει να συμφωνήσουν 27 χώρες, κάποιες από τις οποίες (και δη οι μεγαλύτερες) στεγάζουν εκείνες τις πολυεθνικές, που κατά τον κ. Μητσοτάκη «διαθέτουν ίδια ή παραπλήσια καταναλωτικά προϊόντα κάτω από διαφορετικές μάρκες σε διαφορετικά κράτη-μέλη προκειμένου να είναι δυνατή η εφαρμογή διαφορετικής τιμολόγησης».
Συνεπώς, «συν φον ντερ Λάιεν και χείρα κίνει», που θα ‘λεγαν οι πρόγονοί μας. Εχουμε και εγχώρια όργανα για να καταπολεμήσουν τις αθέμιτες πρακτικές και είναι εντυπωσιακό ότι στη «μάχη της ακρίβειας», που ανεβαίνει καθημερινώς στους δέκτες μας, βλέπουμε μόνο τον αστραποφόρο υπουργό Ανάπτυξης να εκστρατεύει στα σούπερ μάρκετ. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού, το βασικό εθνικό μας εργαλείο γι’ αυτή τη δουλειά, απουσιάζει παντελώς.
Βεβαίως, οι ανεξάρτητες αρχές δεν διακρίνονται για την επικοινωνιακή τους δεινότητα, και ουδείς μπορεί σε αυτόν τον τομέα να ανταγωνιστεί επαξίως την κυβέρνηση. Αλλά ανάμεσα στις τόσες πρωτοβουλίες δεν ακούσαμε τίποτε για το διαχρονικό αίτημα της Επιτροπής, που είναι η επαρκής στελέχωσή της ώστε να μπορεί να κάνει τη δουλειά της. Οχι τίποτε άλλο, αλλά θα κουραστεί από το τρέξιμο στα μαγαζιά και στα κανάλια ο κ. Κώστας Σκρέκας, κι εμείς θα παραμείνουμε έρμαιο εκείνων που, κατά τον κ. Μητσοτάκη, κατέχουν «δεσπόζουσα θέση ή το μερίδιο αγοράς».
